بررسی تطبیق پذیری انسان در شرایط مختلف محیطی
تیمی از دانشمندان و پژوهشگران بین المللی از سری لانکا ، دانشگاه آکسفورد و دانشگاه بردفورد در حال بررسی و مطالعه بقایای بیست و شش نمونه دندان کشف شده از انسان های باستانی هستند که در بازه زمانی 20 هزار سال پیش زندگی می کردند .
شایان توجه است که کلیه این نمونه های کشف شده متعلق به سه محوطه باستانی هستند که در جنگل های انبوه و بارانی امروزی در کشور سری لانکا کشف شده اند . نظریات پیشین انسان شناسان و داده ها و شواهد باستان شناسی نشان می داد که قدیمی ترین سکونت انسانی در مناطق جنگل های انبوه و بارانی استوائی ، به حداکثر هشت هزار سال پیش باز می گردد در حالی که این مدارک جدید نشان دهنده سکونت 20 هزار ساله انسان در مناطق جنگل های استوائی است . آنالیز های انجام شده روی نمونه های کشف شده نشان می دهد که این انسان ها از برنامه غذائی و مواد غذائی موجود در جنگل های استوائی و مناطق جنگلی و نیمه جنگلی استفاده می کرده است .
در این میان دو نمونه فسیلی کشف شده دیگر در این منطقه که به حدود سه هزار سال قبل تعلق دارند ، دارای نشانه های واضح و مشخص تغذیه از مناطق دشت و علفزار هستند . این فسیل ها به عصر آهن تعلق دارند که مقارن با شروع کشاورزی در این مناطق است .
در همین زمینه پاتریک رابرتز Patrick Roberts از دانشگاه آکسفورد که یک باستان شناس و مسئول آنالیز آزمایشگاهی این نمونه های فسیلی است در این رابطه اعلام کرد : " این نخستین مطالعاتی است که در حوزه زندگی انسان های اولیه و با موضوع تطبیق پذیری این انسان ها در شرایط مختلف آب و هوائی انجام می شود . در این مطالعات ما برنامه غذائی این انسان ها را بررسی کرده و در نتیجه مشخص شد که انسان های اولیه در منطقه استوائی سری لانکا ، قابلیت تطبیق پذیری با شرایط مختلفی از محیط های جغرافیائی را داشتند که امکان یافتن و تولید غذا در آن وجود داشت . در حقیقت این موضوع نشان می دهد که انسان های نخستین قابلیت تطبیق پذیری بالائی داشته و بسیار پیش تر از آن چه تصور می شد در جنگل های استوائی ساکن شده بودند . "
No tags for this post.
