کاشت خاطرات جدید در مغز موش‌های خواب‌آلود
به گزارش ایسنا، از این شیوه می‌توان در آینده برای تغییر خاطرات افرادی که با رویدادهای تروماتیک مواجه شده‌اند استفاده کرد.
در زمان خواب، مغز انسان فعالیت‌های روزانه را بازپخش می‌کند. برای مثال، الگوی فعالیت مغزی به نمایش در آمده توسط موشها در زمان جستجوی یک ناحیه جدید در طول روز مجددا در زمان خواب آن‌ها ظاهر شده و سرعت می‌یابد. تصور می‌شود که این کار نوعی تمرین مغزی برای یک فعالیت است که بخش ضروری یادگیری محسوب می‌شود.
افرادی که خواب کمتری دارند، از یادگیری کمتری نیز برخوردار هستند. همچنین زمانی که فرآیند بازپخش در موشها مختل شد، توانایی یادآوری آنچه در روز قبل فراگرفته بودند نیز دچار اختلال شد.
محققان فرانسوی این فرآیند را برای تولید خاطرات جدید در موش‌های خوابیده مورد استفاده قرار دادند. آن‌ها سلول‌های مکانی موشها – نورون‌هایی که در واکنش به قرار گرفتن در یک جای خاص یا فکر در مورد آن فعال می‌شوند – را مورد هدف قرار دادند. تصور می‌شود این سلول‌ها که کشف‌شان منجر به دریافت جایزه نوبل پزشکی در سال گذشته شد، به فرد در ایجاد نقشه‌های داخلی کمک کند.
محققان از الکترودها برای نظارت بر فعالیت سلول‌های مکانی موشها در زمان جستجوی این حیوانات در یک منطقه محصور پرداخته و در هر موش، سلولی را شناسایی کردند که تنها در یک موقعیت مکانی خاص فعال می‌شود. آن‌ها سپس در زمان خواب موشها و با بازپخش تجربیات روزانه، مجددا فعالیت مغزی آن‌ها را مورد بررسی قرار دادند.
یک رایانه زمانی را که سلول در مکانی خاص فعال می‌شد، شناسایی کرده و هر بار یک الکترود جداگانه به تحریک منطقه مغزی مرتبط با پاداش می‌پرداخت.
زمانی که موشها بیدار شدند، مستقیما به محل تعیین شده توسط سلول مکانی رفتند که در خواب آن‌ها با یک احساس پاداش مرتبط شده بود. یک حافظه جدید شامل مرتبط کردن یک مکان با پاداش شکل گرفته بود.
این نخستین بار است که حافظه آگاهانه در طول خواب در حیوانات ایجاد شده است. در سال‌های اخیر دانشمندان توانسته‌اند ارتباطات ناآگاهانه‌ای را در ذهن‌های خواب ایجاد کنند که از آن جمله می توان به ایجاد ارتباط بین سیگار با بوی تخم‌مرغ گندیده در خواب برای تحریک ترک سیگار اشاره کرد.
اگرچه محققان گمان نمی‌کنند بتوان از این روش برای کاشت سایر انواع خاطرات مانند مهارت‌ها استفاده کرد. اصلاح خاطرات مکانی بسیار ساده‌تر است زیرا درک بهتری در مورد آن وجود دارد.
آن‌ها امیدوارند این روش بتواند با کمک به تغییر خاطرات افراد بویژه در میان بازماندگان حوادث تروماتیک توسعه پیدا کند.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.
No tags for this post.
