توسعه بهداشت و درمان شهرستان های استان كردستان
بسیاری از محققان و جامعه شناسان معتقدند که یكی از ابعاد مهم توسعه جوامع؛ توسعه سلامت و به عبارتی میزان و كیفیت دسترسی افراد جامعه به خدمات بهداشتی و درمانی است و در همین راستا نیز به تازگی تحقیقاتی بومی دراین زمینه صورت گرفته است.
نتایج به خوبی نشان دهنده این موضوع است كه در میان شهرستان های استان؛ توزیع خدمات بهداشتی متناسب با توان ها و نیازهای جمعیتی توزیع نشده اند
از آنجا كه هرگونه برنامه ریزی جهت ارائه خدمات به مناطق نیازمند، ارزیابی وضع موجود است، هدف مطالعه یاد شده، بررسی عمیق تر تفاوت میان شهرستان های استان كردستان به جهت دسترسی به مراكز بهداشتی و درمانی و تعیین میزان توسعه یافتگی در این زمینه است تا در بعد كاربردی نتایج این پژوهش در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های منطقه ای و محلی مورد استفاده مسئولین قرار گیرد.
روش مطالعه یاد شده از نوع توصیفی- تحلیلی و موردی و روش گردآوری بصورت كتابخانه ای است كه 36 شاخص در سه بخش نهادی؛ نیروی انسانی و تخصصی از طریق سالنامه آماری 3931 واطلاعات مركز آمار ایران گردآوری شده اند. داده ها براساس تكنیك تاپسیس خطی و از طریق نرم افزار اكسل محاسبه و جهت ترسیم نقشه از نرم افزار GIS استفاده شده است.
یافته ها نشان می دهد شهرستان های سنندج و سقز در رده برخوردار از خدمات مناسب؛ شهرستان های قروه؛ بیجار؛ مریوان و بانه به عنوان مناطق نیمه برخوردار و شهرستان های دیواندره؛ كامیاران؛ دهگلان و سروآباد به عنوان شهرستان های غیر برخوردار شناخته شده اند.
نتایج پژوهش بر مبنای تعداد جمعیت نشان می دهد؛ 36 درصد جمعیت استان كردستان از خدمات بهداشتی محروم هستند. این امر در حالی است که تنها 2/0 درصد از کل جمعیت نیمه برخوردار بوده و 44 درصد جمعیت از خدمات بهداشتی بطور نسبی برخوردارند.
نتایج به خوبی نشان دهنده این موضوع است كه در میان شهرستان های استان؛ توزیع خدمات بهداشتی متناسب با توان ها و نیازهای جمعیتی توزیع نشده اند. لذاپیشنهاد می گردد ارزیابی توسعه سلامت حتی الامكان هم زمان در مقیاس سلسله مراتب روستا، شهر و شهرستان و استان صورت پذیرد تا علاوه بر تبیین تفاوت های ناحیه ای، تفاوت های درون ناحیه ای نیز روشن و مرتفع گردد.
منبع: رحمت الله بهرامی، 1394. تحلیلی بر میزان توسعه یافتگی بخش بهداشتی و درمانی شهرستان های استان كردستان با استفاده از روش تاپسیس خطی، فصلنامه اطلاعات جغرافیایی (سپهر)، سال بیست و چهارم، شماره 96
No tags for this post.
