رقابت سوخت زیستی با غذا بر سر منابع آب و زمین

جمعیت جهان در حال حاضر حدود 7.4 میلیارد نفر است و پیش‌بینی می‌شود که این جمعیت تا اواسط قرن به 9 میلیارد نفر برسد؛ بنابراین نیاز به غذا و سوخت (همزمان با رشد جمعیت) بطور فزاینده افزایش می‌یابد.

یکی از سیاست‌هایی که بصورت جدی در جهان پیگیری می‌شود، تشویق به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر است. تولید و مصرف سوخت‌های زیستی مانند بیواتانول و بیودیزل طی سال‌های اخیر با رشد چشمگیری مواجه شده‌اند.

محققان دانشگاه ویرجینیا با همکاری محققان ایتالیایی، تأثیر افزایش مصرف سوخت‌های زیستی بر امنیت غذایی و ارتباطات آنها با تخصیص جهانی منابع آب و زمین کشاورزی را مورد ارزیابی قرار دادند. تجزیه و تحلیل میزان مصرف سوخت‌های زیستی با استفاده از داده‌های سازمان خواروبار و کشاورزی (FAO) ملل متحد و سایر منابع انجام شد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد، استفاده از منابع آب و زمین‌های کشاورزی برای تولید محصولات کشاورزی و غلات (نیشکر، چغندر قند، ذرت)، با هدف تولید سوخت‌های زیستی بسرعت در حال افزایش است.

درحال حاضر حدود 4 درصد زمین‌های کشاورزی و 3 تا 4 درصد آب های شیرین در جهان برای تولید سوخت‌های زیستی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اگر تولید سوخت‌های زیستی برای بخش حمل و نقل تا 10 درصد کل سوخت مصرفی این بخش افزایش یابد، امکان تأمین غذا تنها برای 6.7 میلیارد نفر از ساکنان زمین وجود خواهد داشت و سیر کردن 700 میلیون نفر دیگر، به یک چالش جدی تبدیل می‌شود؛ این شرایط طی دهه‌های آینده و با افزایش جمعیت جهان، بدتر خواهد شد.

این نتایج، رقابت شدید بین سوخت‌های زیستی با غذا بر سر منابع محدود آب و زمین کشاورزی در جهان را نشان می‌دهد.

به گفته محققان، اگر همین 4 درصد منابع آب و زمین‌های کشاورزی که برای تولید سوخت‌های زیستی مورد استفاده قرار می‌گیرند، برای تولید غذا استفاده شوند، می‌توان حدود یک سوم افراد دچار سوء تغذیه در جهان – حدود 280 میلیون نفر – را سیر کرد.

نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.

 

منبع: Phys.org

ترجمه: معصومه سوهانی

 

No tags for this post.