با آغاز فصل نو، چرا ما نباید زایش اندیشه داشته باشیم
آيد بهار و پيرهن بيشه نو شود
نوتر برآورد گل اگر ريشه نو شود
زيباست روي کاکل سبزت کلاه نو
زيباتر آن‌که در سرت انديشه نو شود
خداي را سپاس که بهار ديگري به ما ارزاني داشت و «شکر خداي را که تواند شمار کرد؟»
در سال نو، بر آنيم تا با نگاه به تجربه پيش‌گامان و در سايه حمايت و رهنمودهاي رهبر فرزانه انقلاب گام‌هاي بلندتري در مسير ارتقا و ارتفاع علم و فناوري برداريم. درست است که دانش مي‌تواند خواسته‌هاي انسان را تحقق بخشد، ولي خوش‌تر آن‌که در ترفيع اخلاق جامعه و ترغيب افزايش ثروت ملي نيز به کار گرفته شود. در سال نو اگر دست در دست يکديگر بگذاريم و با عزمي پايدار و اراده‌اي استوار خزانه استعدادهاي خود را در راه خدمت به ايران و ايرانيان صرف کنيم، آن‌گاه ايراني هميشه بهار خواهيم داشت. استعدادهاي فرزندان ما شهره آفاق و انفس است. ما خود بايد ابر شويم و بباريم تا هزاران باغ صدرنگ به بار بنشيند. به قول مولوي:
آسمان شو، ابر شو، باران ببار
ناودان بودن نمي‌آيد به کار
آب باران باغ صدرنگ آورد
ناودان همسايه در جنگ آورد
چرا ما نبايد زايش انديشه داشته باشيم و هميشه منتظر بمانيم تا کس ديگري براي ما کاري بکند. آستين همت برکشيم و با استمداد از خداي عالميان يک قدم پا پيش نهيم. دانشي بنيان کنيم که سرچشمه آن استعدادهاي خودمان باشد. نه‌تنها انتظار نداشته باشيم که کسي دست ما را بگيرد، بلکه خودمان دستگير ديگران شويم و با همتي بلند اين شعر را فراياد آوريم که:
همت بلند دار که مردان روزگار
از همت بلند به جايي رسيده‌اند
بار ديگر نوروز پيروز را بر همه هم‌وطنانم خاصه نخبگان و انديشه‌وران فرخ‌باد مي‌گويم.
بهار عطر تو را مي‌زند به اندامش
عصاره تن تو در گلوي شب‌بوهاست.
سورنا ستاری/معاون علمی وفناوری رئیس جمهور و رئیس بنیاد ملی نخبگان
No tags for this post.
