کشف مواد شیمیایی لوازم آرایشی در جنوبگان

نتیجه نمونه برداری های صورت گرفته از پلاکنتون های جنوبگان و نیز خاک و برخی گیاهان این منطقه موجب شگفتی دانشمندان شد. این نمونه برداری نشان می داد ماده ای که به صورت معمول در محصولات آرایشی و بهداشتی یافت می شود، به شکل عجیبی در این نمونه ها وجود دارد.

مواد cyclic volatile methyl siloxane دسته ای از مواد شیمیایی هستند که معمولاً در محصولات آرایشی و بهداشتی یافت می شود. این مواد سبب ایجاد نرمی و حالت کِرِم مانند در این محصولات می شود. مطالعات پیشین نشان می داد که شاید این مواد پس از تجزیه، وارد جو زمین می شوند.

البته این نخستین بار نیست که نمونه هایی از این ماده در مناطقی دور افتاده در زمین شناسایی شده است. در سال 2009 نیز گروهی از پژوهشگران مقادیری از این ماده را در کوهستان های پیرنه یافتند. در نمونه برداری صورت گرفته در جنوبگان، مقداری خاک و نمونه های گیاهی از 10 نقطه مختلف جزایر «شتلند جنوبی» تهیه شد. همچنین تعدادی فیتوپلانکتون نیز از 11 نقطه مختلف در اطراف جزیره به دست آمد.

این پژوهشگران ادعا می کنند که شیوه های نمونه برداری به گونه ای بود که هیچ گونه آلودگی از جانب آنها و یا وسایل مورد استفاده وارد نمونه مد نظر نمی شد.

تحلیل این نمونه ها که توسط کروماتوگرافی گازی صورت گرفت نشان می داد که حداقل سه نوع ماده شیمیایی که در محصولات مدرن یافت می شود در این نمونه ها موجود بود. این پژوهشگران اعلام کرده اند که مقدار این مواد شیمیایی با مقدار آنها در نمونه های گرفته شده در اروپا و آمریکای شمالی برابری می کند.

اما اینکه چگونه این مواد از لوسین ها و کرم های آرایشی و بهاشتی به این منطقه راه یافته اند، خود پرسش مهم دیگری است که باید به آن پاسخ داد. این پژوهشگران اعلام می کنند که شاید این مواد پس از تبخیر، وارد جو زمین شده و از آنجا در نهایت در قالب برف به زمین آمدند. با ذوب شدن برف بر روی زمین، این مواد جذب خاک و سپس وارد گیاهان شده و از آن طریق به دریاها راه یافته اند. سپس این مواد توسط فیتوپلاکنتون ها مورد مصرف قرار گرفته اند.

با این حال این نظریه مشخص نمی سازد که چگونه این مواد در جو زمین توسط رادیکال های بسیار فعال هیدروکسیل تجزیه نشده اند، زیرا بیشتر مطالعات انجام شده بر این مساله تاکید دارند که باید چنین اتفاقی روی دهد. با اینکه برخی کارشناسان بر این باورند این مواد خطری را متوجه محیط زیست نمی کنند، اما هنوز مطالعات معتبری برای ارزیابی میزان درستی این ادعا به انجام نرسیده است.

این پژوهش در شماره اخیر ژورنال Environmental Science and Technology منتشر شده است.

منبع

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا