سیاست و برنامه ریزی های موجود برای ارتقای سلامت مردان در آسیا کافی نیست
دلایل این امر مربوط به فاکتورهای متعددی می شود که از آنها می توان به رفتارها و خصلت های ریسک پذیری بالا، کمبود اطلاعات و دانش در مورد سلامتی، بی میلی به روش های پیشگیری و استفاده کمتر از خدمات درمانی اشاره کرد.
در آسیا، در حال حاضر، تغییراتی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در حال وقوع است که بر روی سلامت جمعیت تاثیرات بسزایی می گذارد. افزایش قابل توجهی در فاکتورهای خطر زندگی مانند چاقی بیش از حد، بیماری های قلبی عروقی، دیابت و سرطان دیده می شود. یکی از اصلی ترین فاکتورهای سلامت جامعه، ارتقای سطح سلامت مردان است. گزارشات حاکی از آن است که مردان آسیایی، امید به زندگی کمتری نسبت به زنان دارند و در میان مردان بیماری های قلبی- عروقی و سرطان، خودکشی و آسیب های جسمانی بیشتر از زنان مشاهده می شود.
بر اساس مطالعه ای که بر روی سلامت مردان در آسیا انجام شده است، 17 عامل موثر بر سلامتی مردان شناسایی شد. این مطالعه که بر اساس روش دلفی و به صورت آنلاین انجام گرفته است، سلامت مردان را در 28 کشور آسیایی مورد بررسی قرار داد. اساس و پایه روش یا تکنیک دلفی بر این است که نظر متخصصان هر قلمرو علمی، در مورد پیش بینی آینده صائب‌ترین نظرست. بنابراین برخلاف روشهای پژوهش پیمایشی، اعتبار روش دلفی نه به شمار شرکت کنندگان در پژوهش که به اعتبار علمی متخصصان شرکت کننده بستگی دارد. عوامل موثر بر سلامتی مردان شامل موارد زیر می شوند:
- نسبت جمعیت مردان به جمعیت کل
- امید به زندگی
- سیگار کشیدن
- مصرف الکل
- چاقی بیش از اندازه
- بیماری های غیر مسری
- فشار خون بالا
- دیابت
- بیماری های قلبی
- HIV/AIDS
- مرگ در اثر سرطان های مختلف
- سرطان پروستات
- سرطان بیضه
- ناتوانایی های جنسی
- خودکشی
- تصادفات جاده ای
- صدمات عمدی
نتایج این روش در شکل (1) با یکدیگر مقایسه شده است.
همانطور که در این شکل ملاحظه می شود سیگار کشیدن با بالاترین درصد (83.61%) در صدر جدول قرار دارد و بیماری های قلبی و فشار خون بالا به ترتیب با 80.18% و 77.68% در جایگاه دوم و سوم قرار گرفته اند. این مطالعه، این موضوع را روشن می سازد که برخلاف انتظار، بیماری های خاص مردان مانند سرطان پروستات، سرطان بیضه یا ناتوانایی های جنسی، مواردی نیستند که بیشتر در سلامت مردان تاثیر گذار باشند بلکه مواردی مانند سیگار کشیدن، بیماری های قلبی و فشار خون بالا که در واقع موثر از روش زندگی هستند، از مهمترین فاکتورهای ریسک سلامتی در مردان به شمار می آیند.
در فاز دوم همین مطالعه، وجود قوانین و راهکار هایی برای مقابله و حل کردن مسائل مربوط به سلامت مردان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس این مطالعه، وجود سیاست های ملی، برنامه های آگاهی عمومی، خدمات درمانی، قوانین پزشکی، برنامه های غربالگری سلامت، دوره های آموزشی برای کارکنان حوزه سلامت، آموزش سلامت در مدرسه ها، تحقیق در حوزه سلامت، خدمات حمایت های اجتماعی، قوانین محکم تر در باره سلامت، از جمله مواردی هستند که از طرف خبرگان این زمینه برای پیشرفت وضعیت سلامت مردان در جوامع آسیایی توصیه شده است.
در این مرحله از تحقیق، شرکت کنندگانی که به فاز اول پاسخ داده بودند، به سوالات این قسمت نیز پاسخ دادند که نتایج آن در شکل (2) آمده است. براساس نتایج به دست آمده می توان گفت که سیاست و برنامه ریزی های موجود برای ارتقای سلامت مردان در آسیا کافی نیست و توجه زیادی به این موضوع نمی شود. البته وجود این سیاست ها برای بیماری های مختلف، متفاوت است. به طور مثال، سیاست های موجود برای بیماری دیابت با 43.9% نسبت به دیگر بیماری ها بیشتر است. در جایگاه دوم و سوم به ترتیب HIV و HBP با 42.1% و 41.1% قرار گرفته اند.همچنین براساس آمار بدست آمده، سیاست های موجود برای سرطان بیضه، خودکشی و نسبت مردان به زنان در جمعیت، از کمترین توجه برخوردار بوده است.
به طور کلی می توان نتیجه گرفت که کمبود سیاست های رسیدگی به سلامت مردان در آسیا به شدت احساس می شود. سیاست های موجود، باید ارتقا پیدا کنند و بیشتر روی بیماری های غیرمسری و روش های زندگی تمرکز کنند.
همانطور که اشاره شد بیماری های مختص مردان سهم کمتری در سلامت کلی مردان دارند. همینطور باید ارزیابی های بیشتری در مورد سیاست های موجود در کشورهای آسیایی انجام گیرد و امکان پذیری پایه گذاری سیاست های جدید بررسی شود. حمایت سازمان های بین امللی و ملی نیز می تواند در افزایش سلامت مردان در آسیا و سراسر دنیا نقش به سزایی داشته باشد.
No tags for this post.
