محیط های پرسر و صدا بر یادگیری کودکان تاثیر منفی دارد
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی مدیکال اکسپرس، جمعی از محققان شرکت کننده در یکی از برنامه های نشست سالانه نشریه ساینس وابسته به 'انجمن پیشرفت علم آمریکا'، گفتند که به واقع، یکی از مهمترین عوامل مزاحم در برابر تمرکز کودکان هنگام شنیدن و یادگیری، اصواتی است که در پس زمینه و در محیط وجود دارد.دکتر لوری لیبولد از بیمارستان اوماها در نبراسکا گفت: اساسا کودکان اصوات بیشتری را در قیاس با بزرگسالان می شنوند و همین امر باعث می شود که در محیط های پرسر و صدا، روند زبان آموزی آنها کند شود.
دکتر راشل نیومن از دانشگاه مریلند نیز این موضوع را یک وضعیت دشوار گریزناپذیر در زندگی های پرسروصدای جوامع امروزی دانست و افزود: کودکان کم سن و سال زبان را از طریق شنیدن آن می آموزند. سیستم شنیداری در چند ماهگی کودکان سالم کاملا رشد پیدا می کند. از سوی دیگر، آنها بیشتر از بزرگسالان به درک عبارات و جملاتی که در اطرافشان ایراد می شود، نیاز دارند اما سازوکار کافی ندارند.
به گفته نیومن، کودکان کم سن و سال می توانند سخنان یک فرد را از میان صدای گفت و گوی همزمان افراد دیگر دریافت و درک کنند، اما این اتفاق تنها در محیط هایی می افتد که شدت سر و صدا متوسط باشد.
لیبولد نیز گفت که مشکل مربوط به درک و فراوری جملات و کلمات در محیطی که سر و صدای پس زمینه دارد، به کودکان نوپا و کم سن و سال محدود نمی شود و تا دوره نوجوانی ادامه می یابد.
براساس این گزارش، به واقع مشکل کودکان تنها به شنیدن اصوات مزاحم پس زمینه برنمی گردد، بلکه حتی صداهای ناگهانی همچون مواقعی که فردی سرفه می کند و یا صدای بوق خودرویی شنیده می شود، می توانند مانع از شنیدن و دریافت بخشی از یک واژه و یا جمله توسط کودک شوند.
به گفته نیومن، در چنین مواقعی، مغز مجرب یک فرد بالغ به طور خودکار گزینه ای منطقی را که اغلب صحیح است، به صورتی که حتی فرد نیز متوجه نمی شود، جایگزین بخش شنیده نشده می کند. اما این اتفاق در کودکان نمی افتد زیرا مغز آنها هنوز مهارت و توان پر کردن جاهای خالی را نیافته است.
دکتر 'امیر لهاو' از مدرسه پزشکی هاروارد نیز گفت: در این میان، کودکانی که زودتر از موقع متولد می شوند، احتمالا با مشکل بیشتری روبرو خواهند شد. زمانی که این دسته از نوزادان مدت زیادی را در دستگاه انکوباتور می گذرانند، مغز آنها به 'نویز سفید' مستمر فن خنک کننده دستگاه عادت می کند، اما نوزادی که دوره کامل جنینی را سپری کرده باشد، مدت بیشتری را در رحم مادر و با صدای او مانوس بوده است که همین امر قدرت تمرکزش را افزایش می دهد.
لهاو در این زمینه به تحقیقی اشاره کرد که در طی آن، ضدای ضبط شده مادران نوزادان نورس و همچنین صدای ضربان قلب آنها سه بار در روز هنگامی که مادر در کنار نوزاد حضور نداشت، برای فرزندان آنها که در انکوباتور قرار داشتند، پخش می شد. نتیجه این بود که کورتکس و یا قشر شنوایی این نوزادان در قیاس با سایر نوزادان نورس بیشتر رشد کرد.
به گفته لهاو، قرار گرفتن کودکان کم سن و سال در معرض سر و صداها عملکرد مغزی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.
لیبولد نیز سرو صدا را برای کودکان ناشنوا و کم شنوا هم چالش ویژه ای برشمرد و افزود: این کودکان برای تطابق با این آلودگی های صوتی، احتمالا به فناوری فراتر از کمک های شنوایی استاندارد نیاز دارند.
وی برای رفع مشکل آلاینده های صوتی برای کودکان، انتخاب هدفمند نوع پوشش کف و تعیین ارتفاع مناسب سقف در مدارس را راه حلی دانست که می تواند سرو صدای طبیعی کودکان را کاهش دهد و یا پراکنده کند.
در عین حال، 'نان رتنر' از دانشگاه مریلند با این یادآوری که آموزش از منزل آغاز می شود، گفت: برخی از والدین معتقدند که صداهای محیطی موجب تحریک کودکان و افزایش قابلیت یادگیری می شود، در حالی که عوامل موثر بر تحریک افراد بالغ لزوما تاثیر مشابه روی فرزندان ندارد.
محققین همچنین توصیه های زیر را برای کمک به زبان آموزی و یادگیری کودکان مطرح کردند:
– تلویزیون، رادیو و سایر دستگاه های الکترونکی را بی هدف روشن نگذارید،
– با کودکان واضح سخن بگویید و تماس چشمی داشته باشید،
– به ویژه در محیط های پر سر و صدا، مطمئن شوید که کودکتان چهره شما را می بیند، آنها می توانند لب خوانی کنند،
– اگر کودک متوجه سخن شما نمی شود، واژگان ساده تری را به کار ببرید و تلاش مجدد داشته باشید،
– اگر کودک شما در زمینه رفتار در مدرسه مشکل دارد، تحقیق کنید که احتمالا مشکل شنیداری در کلاس نداشته باشد.
