هدف «انجمن مخاطره شناسی» ارتقای سلامت مردم و محیط طبیعی است

دکتر ابراهیم مقیمی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، با اشاره به اهمیت دانش مخاطره شناسی برای ارتقای سلامت انسان و محیط، گفت:  ماهیت دانش مخاطرات این است که نسبت سلامت انسان ها و محیط را رصد می کند. هرقدر نسبت سلامت انسان ها و محیط بیشتر باشد، با مخاطرات کمتری مواجهند و برعکس هرچه مخاطرات انسان ها و محیط بیشتر باشد، به همان نسبت، سلامت کمتری دارند.

رییس انجمن مخاطره شناسی ایران، افزود: در ایران، سمت و سوی نگاه به مخاطرات، سمت و سوی اولیه است. تلنگرهای اولیه شناخت مخاطرات، کاهش منابع در اختیار و توجه به این نکته است که هرآنچه داریم باید سالمش را داشته باشیم. این موضوع پیشینه درازی در کشور ما دارد و در دوره جدید، با طیفی از دانش های دیگر نیز همراه است که ماهیتی نوین به آن بخشیده است.

مقیمی خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم به آغاز بحث مخاطره شناسی در ایران بپردازیم، می توان شکل نوین آن را مورد نظر قرار داد چراکه برای پرداختن به پیشینه این بحث، تحقیق جامع و مفصلی نیاز است. در بحث نوین مخاطره شناسی، طی یکی دو دهه اخیر اتفاقاتی در جهان رخ داده و تلنگرهایی هم به ایران وارد شده است. از جمله این اتفاقات می توان به وقوع زمین لرزه های ویرانگر، تغییر الگوی بارش، جا به جایی های وسیع اقتصادی و مالی، کیفیت جوامع نوظهور، تکنولوژی و رسانه هایی که گسترش یافته اند، تنوع نیازهای پیچیده انسانی و… اشاره کرد.

وی یادآور شد: در دهه 1990 بیشترین میزان تولید نفت در سطح جهان 25 میلیون بشکه بود. اما این عدد، هم اکنون مرز 45 میلیون را گذرانده است. این موضوعات در کنار آن که برخورداری انسان را بیشتر می کند، مخاطراتش را نیز افزایش می دهد.

مدیر گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه تهران، تصریح کرد: تلنگرهایی که در این زمینه به کشور ما وارد شده است از بابت چند مورد از این پدیده هاست که مستقیما درگیر آن هستیم؛ مواردی چون داشتن برنامه برای استفاده از منابع یا نداشتن، داشتن آینده نگری یا نداشتن، استفاده از دانش و علم یا استفاده نکردن، همکاری با مجامع بین المللی یا همکاری نکردن و… اینها باعث فزونی گرفتن یک سری مخاطرات در کشور شده است و انجمن مخاطره شناسی تنها می تواند بخشی از این قلمروها را پوشش دهد.

 

دانش مخاطره شناسی، پیشینه درازی در کشور ما دارد و در دوره جدید، با طیفی از دانش های دیگر نیز همراه است که ماهیتی نوین به آن بخشیده است.

رییس انجمن مخاطره شناسی ایران، ادامه داد: انجمن مخاطره شناسی ایران از دو سال پیش تاسیس شده است و دارای چند کمیته است؛ کمیته مخاطرات میکروبی، کمیته مخاطرات از منظر تکنولوژی، کمیته مطالعات مخاطرات طبیعی و کمیته مطالعه مخاطرات از منظر دینی و فرهنگی. هدف ما این است که سهمی در سلامتی بیشتر مردم و محیط طبیعی داشته باشیم.

مقیمی افزود: حدود 14 -15 نفر از پیشکسوتان دانشگاهی و غیردانشگاهی از موسسان این انجمن هستند. مناسب با پتانسیلی که انجمن دارد، در چند سال گذشته چند نشست برگزار کردیم که از آن جمله می توان به برگزاری نشست ریزگردها با همکاری سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، نشست قلمرو و ماهیت مخاطره شناسی، نشستی در ارتباط با زلزله بم، نشست فرونشینی زمین و… اشاره کرد.

وی گسترش روابط بین المللی را از برنامه های آینده انجمن مخاطره شناسی دانست و گفت: هم اکنون در تلاشیم تا دفتر انجمن مخاطره شناسی را در افغانستان تاسیس و از توان دانشگاه کابل در این زمینه استفاده کنیم. همچنین در پی ایجاد روابطی با کشور ترکیه هستیم. در حقیقت کشورهای پیرامونی و همسایه، در اولویت نخست انجمن برای برقراری روابط بین المللی قرار دارند.

رییس انجمن مخاطره شناسی ایران  در پایان گفت: کمبود بودجه یکی از مهم ترین موانع در انجام فعالیت های انجمن است. متاسفانه ای بودجه ای که وزارت علوم به انجمن ها اختصاص می دهد بسیار کم است و ما هنوز نتوانستیم با این بودجه، سایت انجمن مخاطره شناسی را فعال کنیم. چنانچه بودجه مناسبی در اختیار انجمن قرار بگیرد، قطعا امکان انجام فعالیت های مناسب تر در زمینه انواع مخاطراتی که کشور و جامعه را تهدید می کند، وجود خواهد داشت.

No tags for this post.