تکثیر نوعی جلبک سمی در دریاچه های اروپا و آمریکای شمالی

مطالعه ای جدید نشان می دهد که جمعیت سیانوباکتریا در بسیاری از دریاچه های کشورهای پیشرفته با آغاز ورود انواع کودهای صنعتی و رشد سریع شهرنشینی، به شدت رو به فزونی گذاشته است. با اینکه این باکتری، زندگی در محیط های گرم سرشار از مواد مغذی را ترجیح می دهد، مطالعه جدید برای نخستین بار نشان می دهد که موادی نظیر فسفر و نیتروژن که به در انواع کودهای صنعتی یافت می شود سبب تشدید رشد و نمو این باکتری ها شده سات.

سیانوباکتریا می تواند نوعی ماده سمی تولید کند. این سم به کبد و سیستم عصبی موجودات زنده آسیب می زند. اصلی ترین نشانگان مسمومیت شدید با این جلبک خطرناک عبارتند از خارش شدید پوستی، اسهال و استفراغ و مشکلات تنفسی. اما قراگیری مداوم و مزمن در برابر این بیماری می تواند به بروز مشکلاتنی نظیر تومورهای کبدی و یا اختلالات غدد درون ریز بیانجامد.

مطالعات اولیه نشان می دهد که سم ناشی از این جلبک که سینانوتوکسین نامیده می شود ممکن است در زنجیره غذایی دریاچه ها حضور پررنگ تری داشته باشد. این امر در نهایت می تواند به شیوع بشتر برخی بیماری های تضعیف کننده سیستم عصبی نظیر آلزایمر یا پارکسینسون بیانجامد.

در این مطالعه، دانشمندان نمونه هایی از 108 منطقه در دریاچه های واقع شد آمریکای شمالی یا اروپا را گرفته و سپس وجود سیانوباکتریا و نیز میزان آن را ارزیابی کردند. این بررسی نشان می داد که در طی دو دهه گذشته، بیش از نیمی از دریاچه ها (58 درصد از آنها) دچار افزایش حجم سیانوباکتریا شدند. همچنین میزان وجود سیانوباکتریا در مناطق نزدیک به زمین های کشاورزی به مراتب بیشتر ار نواحی دیگر بود. همچنین میزان رشد و نموی این جلبک از سال 1945 به این سو از میزان رشد و نموی سایر انواع جلبک های آبی به مراتب بیشتر بوده است.

این پژوهش در شماره اخیر نشریه Ecology Letters منتشر شده است. 

No tags for this post.