مطالعه امکان وجود حیات در ۱۰۰۰ سیاره فراخورشیدی

دانشمندان تلسکوپ فضایی کپلر آن دسته از سیارات فراخورشیدی را که احتمال وجود حیات در آنها می‌رود را در مجموعه‌ای با عنوان «سیارات دارای امکان حیات» طبقه‌بندی کرده و سپس به بررسی یک یه یک آنها اقدام می‌کنند.
این تلسکوپ تاکنون موفق به بررسی بیش از ۱۵۰ هزار ستاره شد و بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳، بیش از ۵۵۰ سیاره فراخورشیدی زمین‌مانند کشف کرد. دانشمندان به کمک داده‌های کپلر فهرست بیش از ۴۰۰۰ سیاره نامزد وجود حیات را برای مطالعات آینده آماده کرده‌اند که هزارمین سیاره از این فهرست به تازگی مورد بررسی قرار گرفته است.

nasaskeplerm_1110x780 (1)

هشت مورد از بین بیش از ۱۰۰۰ سیاره فراخورشیدی کشف شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر ناسا اندازه‌ای کمتر از نصف زمین دارند که در کمربند حیات ستاره میزبان خود در گردش هستند. ستاره میزبان هر هشت سیاره کوچک‌تر و سردتر از خورشید است. جستجوها برای یافتن سیاره‌ای هم اندازه زمین و مستقر در کمربند حیات ستاره خورشیدمانند، همچنان ادامه دارد. عکس از ناسا

هشت مورد از موارد جدید کشف شده، سیاراتی با اندازه یک تا دو برابر زمین هستند. این سیارات در محدوده‌ای با نام کمربند حیات به دور ستاره خود می‌چرخند. کمربند حیات، فاصله‌ای است که در آن با توجه به گرمای ستاره میزبان، امکان کشف آب مایع بر سطح سیارات بسیار محتمل است. شش مورد از این گروه تقریبا هم انداره زمین هستند و ستاره‌های میزبان آنها، از لحاظ اندازه و دما بسیار به خورشید شباهت دارند. به احتمال زیاد، دو تا از این سیارات، سنگی هستند.
این دو سیاره که با نام های کپلر۴۳۸ب و کپلر۴۴۲ب، نام‌گذاری شده‌اند، قطری کمتر از  یک و نیم برابر قطر زمین دارند. کپلر۴۳۸ب ۴۷۵ سال نوری از ما فاصله دارد و ۱۲ درصد بزرگ‌تر از زمین است و هر ۳۵ روز یکبار به دور ستاره میزبان خود می‌چرخد. از سوی دیگر، سیاره کپلر۴۴۲ب در فاصله ۱۱۰۰ سال نوری از ما قرار دارد و ۳۳درصد بزرگ‌تر از زمین بوده و گردش آن به دور ستاره میزبان خود،  ۱۱۲ روز طول می‌کشد.
از آنجایی که ستاره میزبان هر دو سیاره کپلر۴۳۸ب و کپلر۴۴۲ب کوچک‌تر و سردتر از خورشید است، کمربند حیات این ستاره‌ها به نسبت کمربند حیات منظومه شمسی به ستاره میزبان نزدیک‌تر است.
فرقال مولالی دانشمند موسسه سِتی در اِیمز گفت: «کپلر به حد کافی اطلاعات جمع کرده است که ما بتوانیم آن دسته از سیارات نامزدی را که طول یک سال در آنها برابر یک سال زمینی (یعنی ۳۶۵ روز) است را مشخص کنیم. و هم اکنون ما از هر زمان دیگری به یافتن همزاد زمین در اطراف ستاره‌های شبه خورشید نزدیک‌تر هستیم.»
تلسکوپ فضایی کپلر در سال ۲۰۰۹ با هدف درک جایگاه بشر در عالم و پاسخ به این پرسش که: «آیا ما در این کیهان تنها هستیم؟»، به فضا پرتاب شد.

منبع:علمنا

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا