لازمه دستیابی به سطوح بالای دانش و فناوری، پژوهش است

پژوهش زیربنای توسعه و پیشرفت کشورهاست و هیچ کشور پیشرفته ای فارغ از توجه به امر پژوهش و سرمایه گذاری روی آن، به این جایگاه نرسیده است. در جهان پیچیده امروزی که برای فتح بازارهای بین المللی می بایست اصل رقابت را پذیرفت و کالایی باکیفیت، ارزان و دارای مزیت های نسبی عرضه کرد، پرداختن به تولید با چهارچوب های از پیش معین و طبق الگوی دهه های گذشته دیگر جوابگو نیست. بنابراین می بایست به دنبال نوآوری در امر تولید بود و دستیابی به نوآوری هم نیازمند پژوهش و خلاقیت است.

در کشور ما با وجود ظرفیت و پتانسیل بسیار بالایی که از نظر منابع اولیه تولید و نیروی انسانی مستعد وجود دارد، سرمایه گذاری در بحث پژوهش به هیچ وجه کافی نبوده است که این موضوع یکی از ریشه های اصلی کاهش قدرت رقابت پذیری تولیدات و محصولات ایرانی است.

هرچند که پیش بینی شده بود بودجه پژوهشی کشور تا پایان برنامه پنجم توسعه (کمی بیش از 3 ماه دیگر) می بایست به 3 درصد تولید ناخالص داخلی برسد اما متاسفانه آمارهای مختلف بیانگر این واقعیت است که بودجه پژوهشی در حدود 0.5 درصد باقی مانده است. موضوعی که باید در دستور کار دولت و مجلس به ویژه در آستانه بررسی برنامه ششم توسعه قرار بگیرد.

علی کائیدی؛ عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در این ارتباط به خبرنگار سیناپرس گفت: پژوهش یک امر زیربنایی است و کشورهای پیشرفته به امر آموزش و پژوهش اهمیت ویژه ای داده اند چراکه لازمه دستیابی به سطوح بالای دانش و فناوری، پژوهش است. اما متاسفانه پژوهش در مملکت ما روال درستی ندارد. حتی می بینیم که بسیاری از پایان نامه های دانشگاهی در جهت رفع نیازهای کشور نیست.

وی کمبود بودجه پژوهشی را یکی از چالش های اساسی این بخش دانست و افزود: ما باید پژوهش را مدیریت کنیم و برای آن بودجه بگذاریم. بدون تخصیص بودجه و منابع کافی امکان کار کردن برای پژوهشگران وجود ندارد. اعتقاد من این است که هم دولت و هم مجلس باید تلاش کنند تا بودجه مناسبی به پژوهش اختصاص یابد چون بدون بودجه، پژوهش مفهومی ندارد.

اعتقاد من این است که هم دولت و هم مجلس باید تلاش کنند تا بودجه مناسبی به پژوهش اختصاص یابد چون بدون بودجه، پژوهش مفهومی ندارد

کائیدی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه یکی از مواردی که به عنوان معضل پژوهش در کشور مطرح می گردد عدم اعتماد بخش صنعت به پژوهش است که باعث می شود نیازهای این بخش به پژوهشگران داخلی منتقل نشود. شما این مساله را چطور ارزیابی می کنید؟ تصریح کرد: متاسفانه نمی توان گفت که خیلی از صنعتگران و فعالان بخش های مختلف صنعتی مدارک دانشگاهی بالا دارند. اما بسیاری از پژوهشگران و دانشگاهیان ما به قدری زبده و بااستعداد هستند که جذب کشورهای دیگر می شوند بنابراین باید به آنها اعتماد کنیم. چراکه این نخبگان هستند که می توانند مشکلات صنایع ما را مرتفع کنند.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا می توان از منابع بخش خصوصی برای کمک به پژوهش استفاده کرد؟ گفت: بنا به اصل 44 قانون اساسی این امر ممکن است. به هرحال بخش خصوصی هم در این مملکت فعال است و کسب درآمد می کند. چه اشکالی دارد که آنها هم به کمک پژوهش بیایند؟       

No tags for this post.