بررسی نحوه دفاع پروانه ها در برابر حمله خفاش

دانشمندان زیست شناس  معتقدند که غذا و تولید مثل ، دو محرک اصلی در ابتکار تکاملی به حساب می آیند به این معنا که تقریبا نیمی از همه سازگاری های بیولوژیکی از مبارزه و نبرد بین شکارچیان و شکار الهام گرفته شده است . دم دراز شاپرک لونا (luna moth) یکی از این انطباق ها محسوب می شود .

پژوهش های جدید جانور شناسان نشان می دهد که دم دراز شاپرک لونا برای منحرف کردن و گیج کردن خفاش ها به کار می رود . همانگونه که مشخص است خفاش ها از قابلیت ردیابی بسیار قوی امواج صوتی برخوردار هستند که با کمک آن توانایی شکار را دارند . این نمونه بسیار شبیه وجود چشم جعلی در برخی از ماهی ها و یا بر روی بال های بیرونی پروانه ها و شاپرک ها است .

دم بادبادک مانند شاپرک لونا با حرکت سراسیمه رو به پایین ، شکارچی را منحرف و گیج می سازد. در حقیقت این نوع مکانسیم دفاعی بر خلاف چشم جعلی ، مکانیسمی شنیداری است . صدای خش خش و تکان و لرزش دم شاپرک لونا با ایجاد ایستایی شنوایی (auditory static) ، سیستم های پژواک یابی  (echolocation systems) خفاش را منحرف می کند .

لازم به ذکر است که فرضیه این کشف ، جدید نبوده و پیش از این نیز مطرح شده بود. ارچیبالد (Archibald Weeks) از زیست شناسان سده نوزدهم و بیستم میلادی ، در سال 1903 میلادی در این رابطه چنین می نویسد : خفاش یا پرنده به عنوان شکارچی ممکن است بارها برای گرفتن پروانه یا شاپرک تلاش کنند ، به طور متوالی بخشی از دم این حشرات این تلاش ها را در هم می شکند ،  در حالی که آنها ( خفاش یا پرنده ) می توانند یک قربانی و شکار را بدون ناتوان ساختن آن و یا به تاخیر انداختن پروازش به دست آورند .

گفتنی است به تازگی تحقیقات جدید جسی باربر (Jesse Barber) از دانشمندان دانشگاه ایالتی بویزی (Boise State) واقع در ایالت آیداهو ایالات متحده امریکا ، عملکرد منحرف ساختن خفاش توسط دم شاپرک لونا را تایید کرد .

جسی باربر در یک آزمایش کنترل شده ، شاپرک ها و خفاش ها را در یک اتاق تاریک قرار داد . در شرایط عادی خفاش ها تنها قادر بر شکار 35 درصد از شاپرک ها بودند . در حالی که با قطع کردن دم این شاپرک ها ، میزان شکار موفق خفاش ها به 81 درصد رسید .

محققان این پژوهش های جدید معتقدند که تمرکز بر اکوسیستم حسی شکارچیان می تواند کلید کشف اقدامات متقابل شکار و قربانی در برابر شکارچی باشد .

این تحقیقات جدید و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله PNAS به چاپ رسیده است .

منبع

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا