اشتراک گذاری اطلاعات در روباتهای آینده
گرفتن یک مداد و یا عینک برای انسان کار بسیاری ساده ای است اما برای روبات داستان دیگری است، به خصوص اگر شیء خاصی که درباره آن صحبت می شود ساختاری ناآشنا بوده و یا در مکانی غیرعادی قرار داشته باشد.
نسل جدیدی از روباتها ساخته می شود که با برخورداری از تجهیزات پیشرفته ای نظیر انواع دوربین ها و حسگرهای مادون قرمز، فرآیند برداشتن، حمل و قرار دادن اشیای مختلف را آسانتر و روانتر از گذشته انجام می دهند.
نسل جدیدی از روباتها ساخته می شود که با برخورداری از تجهیزات پیشرفته ای نظیر انواع دوربین ها و حسگرهای مادون قرمز، فرآیند برداشتن، حمل و قرار دادن اشیای مختلف را آسانتر و روانتر از گذشته انجام می دهند.
دانشمندان این عرصه بر این باورند که می تواند به روباتها یاد داد که چگونه وسایل مختلف را برداشته و با دقت بالا جابجا کنند و جالب اینکه چنین روباتهایی می توانند با سایر روباتهایی که به حسگر و چنگگ های مشابه مجهز هستند، آموخته های خود را در قالب به اشتراک گذاری داده ها منتقل کنند.
دانشمندانی که این ایده را دنبال می کنند چشم انداز جالب توجهی را مد نظر قرار داده اند که طی آن صدها روبات با یادگیری فرآیند انجام کاری مشابه بتوانند یک میلیون وسیله مختلف را در اختیار بگیرند.
این ایده خلاقانه توسط دانشمندان دانشگاه براون دنبال می شود. آنها ذهنیات خود را با استفاده از روبات دو دست و معروف ساخت شرکت Rethink Robotics موسوم به Baxter دنبال می کنند.
No tags for this post.
