نسخه ۲۰۱۵ نابودی دایناسورها در ۶۶ میلیون سال پیش

 در تازه ترین گزارش منتشر شده در نشریه «نیوساینتیست» درباره دایناسورها و انقراض نسل این جانوران آمده است: درخصوص اینکه دایناسورها چگونه از بین رفتند دو واقعیت متوالی وجود دارد. سیارک معروفی در میانه دوره ای بحرانی از تغییرات جوی به زمین برخورد کرد. اما نکته مهم اینجاست که همزمانی این اتفاق با فورانهای عظیم آتشفشانی زمینه از بین رفتن دایناسورها را فراهم کرد. تحولاتی که در آن دوران زمین به عنوان تغییرات جوی شناخته می شود در پی تداوم فعالیتهای آتشفشانی گسترده شده بود و این گونه های مختلف گیاهی و جانوری و از جمله دایناسورها بودند که به شدت تحت تأثیر این روند قرار گرفته و روند نابودی آنها آغاز شد.

نیوساینتیست در ادامه این گزارش آورده است: سیارک عظیم به زمین برخورد می کند که در پی آن تکانهای شدید درون زمینی ایجاد می شود. این اتفاقات بر دامنه فعالیتهای آتشفشانی افزوده و در نتیجه فورانهای بیشتری صورت می گیرد. با تجسم این شرایط می توان نتیجه گرفت که یک اتفاق دوگانه مهر پایان زندگی بر حیات دایناسورها از جمله تیرانازوروس ها زده است. با تکیه بر چنین نگرشی باید گفت که یکی از بزرگترین انقراض نسل های تاریخ در ۶۶ میلیون سال پیش روی داد.

مقاله نویس این نشریه چنین ادامه می دهد: نظریه غالب در این زمینه آن است که برخورد سیارک با زمین علت اصلی از بین رفتن سه چهارم گونه های سراسر زمین بوده است. همزمان خط فکری دیگری ذهن دانشمندان را مشغول به خود کرده است و آن تغییرات جوی ناشی از فعالیتهای عظیم آتشفشانی است که در نهایت جان دایناسورها را گرفته بود. در اینجا نام Deccan مطرح می شود، منطقه ای در هند امروز که در مدت زمانی درحدود ۸۰۰ هزار سال بیش از یک میلیون کیلومتر مکعب گدازه مذاب آتشفشانی از قله های آتشفشانی آن روانه سطح زمین شد. در نتیجه این فرآیند سوزناک حجم قابل توجهی از گازهای دی اکسید سولفور و دی اکسید کربن منتشر و راهی جو زمین شد که البته گرم شدن آن نیز نتیجه همین فرآیند بوده است.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: اکنون مدارک زیادی در اختیار دانشمندان است که تأکید می کند بخش زیادی از جریان های مذاب آتشفشانی پس از برخورد سیارکی عظیم با زمین به راه افتاده بود. «پل رنه» از مرکز ژئوکرونولوژی برکلی در کالیفرنیا و همکارانش به چنین نتیجه ای رسیده اند. آنها با استفاده از ایزوتوپهای آرگون مربوط به صخره های منطقه Deccan از قطعی بودن نتیجه این دستاورد مطمئن شده اند.

به گزارش مهر، در پایان گزارش نیوساینتیست آمده است: سیارکی که به زمین برخورد کرد تکانهای شدید درون زمینی ایجاد کرد که می توان آن را معادل زمین لرزه عظیمی به بزرگی ۱۱ ریشتر دانست. در ادامه این اتفاق روند فورانهای آتشفشانی ادامه یافت، آن هم برای نیم میلیون سال بعد و این یعنی فراهم شدن شرایطی سخت برای ادامه حیات گونه های زنده.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا