تولید علم بدون تولید ثروت ارزشی ندارد

سیناپرس: دکتر محمود قرآن نویس، دارای مدرک دکتری فیزیک پلاسما از دانشگاه پونای هند است و هم اکنون در سمت ریاست مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما دانشگاه آزاد اسلامی فعالیت دارد. وی متولد سال 1329 در اردبیل است. دکتر قرآن نویس که تالیف و ترجمه بالغ بر 28 جلد کتاب را در کارنامه علمی خود دارد، استاد راهنمای 25 رساله دکتری و 120 پایان‌نامه کارشناسی ارشد بوده و دارای 300 مقاله منتشر شده در مجلات نمایه شده در ISI، حدود 420 مقاله انگلیسی ارائه شده در کنفرانس‌های بین‌المللی،  82مقاله علمی پژوهشی خارجی ، 36 مقاله علمی پژوهشی داخلی و 76 مقاله ارائه شده در کنفرانس‌های داخلی است و سه ثبت اختراع در آمریکا و آلمان دارد.

 

وی دارای سابقه 30 ساله پژوهش در حوزه کاربرد پلاسما در صنعت است ، سالها ریاست آموزشکده تکنولوژی هسته‌ای و آزمایشگاه NDT سازمان انرژی اتمی را برعهده داشته و از سال 1373 رییس مرکز تحقیقات فیزیک پلاسمای دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات می باشد. قرآن نویس همچنین کرسی پژوهشی در گداخت هسته ای ایران در سال 86 که از طرف معاونت فناوری ریاست جمهوری اعطا شد را از آن خود کرده است.

 

چطور شد که به سراغ این رشته و شاخه از علم رفتید؟

این رشته را باتوجه به آینده اش انتخاب کردم .درآن زمان در مورد فیزیک پلاسما صحبت هایی می شد و با توجه به کاربردهای وسیع آن علاقه مند شدم این شاخه از علم را دنبال کنم.

مشوق اصلی شما در انتخاب این راه چه کسی یا چه چیزی بود؟

من در شهرستان اردبیل به دنیا آمدم و پدر و مادری سنتی داشتم و به همین دلیل آنها نمی توانستند از نظر علمی من را راهنمایی کنند. تنها انگیزه ، علاقه و پشتکارم بود که باعث شد پیشرفت کنم و به اینجا برسم.

چه توصیه ای به علاقه مندانی که می خواهند وارد این رشته شوند،دارید؟

به دانشجویان می گویم که به دنبال تحصیل در رشته هایی باشند که بتوانند مشکلات تکنولوژی جامعه را حل کنند و هدف انها از تحصیل تنها گرفتن نمره و مدرک نباشد. دانشجویان باید وارد آزمایشگاه شوند و کارهای آزمایشگاهی انجام دهند. دانشجویان باید به دنبال تکنولوژی و توسعه فناوری که بتواند منجر به تولید ثروت و کارآفرینی باشند.

آینده علمی کشور به خصوص در حوزه تخصصی خودتان را چطور ارزیابی می کنید؟

در ایران 25میلیون نفر جوان داریم که ثروت مملکت محسوب می شوند . امروز نسبت به بسیاری از کشورها سرمایه های انسانی بیشتری داریم. تکیه مان از نفت باید برداشته شود واتکای مان  به مغز های این جوانان باشد .اینها پشتوانه علمی و زمینه ساز توسعه کشور هستند اما اگر به دلیل سوء مدیریت، جوانان حمایت نشوند و ابزار کافی در اختیارشان قرار نگیرد ،این توسعه به وجود نخواهد آمد.

روند تولید مقالات علمی در کشور را چطور ارزیابی می کنید ؟

به عقیده من این رشد روز افزون تولید مقالات علمی کافی نیست. امروز  در ژاپن دیگر به تولید مقاله  فکر نمی کنند بلکه آنها به دنبال اختراع هستند .کشور ژاپن امسال چیزی حدود 100 اختراع ثبت شده در آمریکا دارد و این نشان می دهد آنها به دنبال تولید فناوریهای جدید هستند.اما ما در تولید مقالات مانده ایم و آنها را شاخص ارزیابی رشد علمی خود می دانیم.آیا از خودمان پرسیده ایم که  از مقالات چه چیزی انتظار داریم؟ به نظر من اگر تولید علم به ثروت نرسد ارزشی ندارد. بنابراین در نظر گرفتن تولید مقالات و رشد آن به عنوان شاخص ارزیابی پیشرفت علمی و توسعه فناوری، اصلا معیار خوبی نیست .زمانی که علم مان به تکنولوژی تبدیل نشود، فایده ای ندارد. به همراه توسعه علمی باید کارآفرینی داشته باشیم.

به نظر شما چه چالش هایی بر سرراه پژوهشگران جوان کشور وجود دارد؟

به نظر من باید در توسعه علمی و فناوری هر چه سریعتر فاصله خود را با کشورهای پیشرفته کم کنیم. پژوهشگران ما نیاز به ابزار،آزمایشگاه ، توجه و حمایت دارند. ما باید اعتماد به نفس پژوهشگران کشور را تقویت نماییم. سوء مدیریت و نداشتن امکانات از چالش های اولیه ای است که بر سر راه پژوهشگران قرار گرفته است که امیدواریم در آینده ای نه چندان دور این مشکلات حل شود.

درپایان در باره کرسی پژوهشی که به شما اعطا شده است توضیح دهید.

سال91 کرسی پژوهشی گداخت هسته ای را دریافت کرده ام و این بار کرسی پژوهشی در خصوص فیزیک پلاسما به من اعطا شده است.درباره گداخت هسته ای باید گفت که کاری زمان بر است و درحال کار روی آن هستیم و اما در مورد فیزیک پلاسما آن را کاربردی کرده ایم و دستگاهی را نیز در حوزه پزشکی ساخته ایم. متاسفانه تکنولوژی پلاسما هنوز در ایران دیده نشده است و ما در حوزه پزشکی 30سال از جهان عقب تر هستیم.

با استفاده از این تکنولوژی و کاربردی کردن آن درصدد درمان بیماری هایی چون دیابت،انعقاد خون،سرطان پوست و بیماری زخم بستر هستیم.همچنین با پژوهشگران بیمارستان علوم پزشکی دانشگاه تهران پروژه ای را شروع کردیم که به موجب آن مشکل بیمارانی که در حین جراحی مشکل انعقاد خون پیدا می کنند را مرتفع کنیم.

 

 

No tags for this post.