کشف عامل عدم موفقیت در شبیه سازی

 سالها از تولید «دالی»، نخستین حیوان شبیه سازی شده در جهان می گذرد. روش شبیه سازی طی این سالها پیشرفت و توسعه پیدا کرده و کاربردهای متنوعی یافته است. اخیرا، تولد یک گونه در خطر انقراض در پژوهشگاه رویان خبرساز شد. امید برای نجات گونه های در حال انقراض و بازیابی گونه های منقرض شده یکی از کاربردهای دانش شبیه سازی است.

اما این روش با تمام  محاسن و کاربردها یک عیب بزرگ دارد و آن این است که درصد موفقیت در آن بسیار پایین است. یعنی برای تولد یک نوزاد شبیه سازی شده گاهی صدها بار انجام چرخه شبیه سازی لازم است.

پژوهشی که جایزه پژوهشگاه رویان در بیوتکنولوژی را از آن خود کرد به دلیل تلاش گروه پژوهشی پروفسور «ژانگ» در دانشگاه هاروارد بود. این گروه تلاش کردند تا علت این درصد پایین موفقیت را دریابند.

در  هر سلول اطلاعات وراثتی به صورت ژن جای گرفته اند اما اینکه در هرسلول کدام ژن ها روشن و فعال و کدام ژن ها خاموش و غیر فعال باشند توسط شبکه تنظیمی پیچیده ای بر سطح ژن تنظیم می شود  که به آن «اپی ژنوم» و به دانشی که به مطالعه آن می پردازد «اپی ژنتیک» می گویند.

پروفسور« ژانگ» و همکارانش موفق به یافتن عامل اپی ژنتیکی شدند که مانع موفقیت در شبیه سازی است. در واقع اضافه شدن یک گروه «متیل» به بخشی از ژن در سلول های غیر تخمکی از رشد و تقسیم آنان به شکل تخم لقاح یافته جلوگیری می کند.

این گروه پژوهشی این مانع ژنتیکی را با روشی ساده یافتند که منجر به رفع مشکل درصد پایین موفقیت در شبیه سازی می شود. این یافته با کاهش هزینه های شبیه سازی استفاده از این روش را تسهیل می کند.

به گزارش مهر، جشنواره بین المللی رویان، هرساله در حوزه سلول های بنیادی به افرادی که در این حوزه به تحقیقات می پردازند و دستاوردی  را ارائه می کنند جوایزی را اعطا می کند و در دوره اخیر جایزه رویان به طرح « غلبه بر موانع اپی ژنتیکی برای تسهیل شبیه سازی» به پروفسور ژانگ از دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد امریکا در گروه بیوتکنولوژی و شبیه سازی اعطا شد.

No tags for this post.