برنامه‌ریزی برای بین المللی شدن 15 دانشگاه طی برنامه ششم توسعه

 حسین سالارآملی قائم مقام وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در امور بین الملل با بیان اینکه جامعه علم و فناوری ایران پیشرفت‌های خیلی خوبی را در 30 گذشته بدست آورده است، گفت: در مقابل این پیشرفت‌ها، هزینه‌های سنگینی نیز پرداخت شده که موجب رضایت است.وی افزود: باید بپذیریم که جامعه علم وفناوری تاکنون در بسترهای جهانی و بین المللی بسته عمل کرده و در مسیر فناوری و توسعه علمی جهانی حرکت نکرده است و آنچه بدست آورده با هزینه‌های سنگین بر اساس توانمندی‌های داخلی کسب شده است.

 اقتصاد و فرهنگ بین المللی‌تر از علم و فناوری

سالارآملی با اشاره به اینکه اقتصاد کشور بین المللی‌تر از سایر بخش‌ها است، گفت: حتی در زمان تحریم نیز رفت و آمدهای اقتصادی در کشور وجود داشت و خرید و فروش و تجارت به شکل‌های مختلف جاری بود. البته مسائل فرهنگی هم با حضور شعبه‌های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و جامعةالمصطفی فعالیت بین المللی داشت اما در مقایسه با این دو حوزه، جامعه علم و فناوری بسیار بسته فعالیت کرده که اصلا به صلاح آن است. چراکه در نظام بسته ناهنجاری و بی نظمی افزایش یافته و منجر به دور ماندن از تحولات بین المللی شده و ارزش‌های ناخواسته‌ای حاکم می‌شود.

وی تصریح کرد: بنابراین باید نظام بسته علم و فناوری باز شود و بتوان از دیپلماسی علم و فناوری که مورد تاکید مقام معظم رهبری است به عنوان یک قدرت نرم جمهوری اسلامی استفاده کرد.

قائم مقام وزیر علوم در امور بین الملل با اشاره ضرروت راه اندازی دیپلماسی علم و فناوری خاطرنشان کرد: راه اندازی دیپلماسی علم و فناوری از طریق همکاری‌های دانشگاهی، تبادل استاد و دانشجو هم می‌تواند برای کشور سرمایه اجتماعی، هم سرمایه تبلیغی و فرهنگی به همراه بیاورد.

وی افزود: به طور کلی چنانچه فردی با پتانسیل‌های کشور آشنا شده و از عمق فعالیت‌های علمی و فناوری ایران آگاه شود، می‌تواند نماینده ما درجهان باشد و درنهایت تبلیغات سوء علیه ایرن اثر کمی خواهد داشت.

قائم مقام وزیر علوم در امور بین الملل با اشاره به ضرورت بین المللی شدن دانشگاه‌های کشور گفت: حداقل انتظار ما این است که در پایان برنامه ششم توسعه، 15 دانشگاه وزارت علوم به سطح بین المللی برسند.

 شرایط بین المللی شدن دانشگاه‌ها

وی با بیان اینکه بین المللی شدن دانشگاه‌ها تعاریف و شاخص‌های خاص دارد، تصریح کرد: یکی از شاخص‌های بین المللی شدن، جذب دانشجوی خارجی است. در حال حاضر معیار این شاخص بین المللی اختصاص 15 درصد ظرفیت دانشگاه به دانشجویان خارجی است.

سالارآملی ادامه داد: متاسفانه هم اکنون در ایران این شاخص، حدود 0.3 یا 0.4 درصد است بنابراین اگر بتوان در یک برنامه 5 ساله به 4 تا 5 درصد در این 15 دانشگاه برسانیم، حداقل درمسیر بین المللی شدن حرکت خواهیم کرد.

وی تاکید کرد: از سوی دیگر با وجود اینکه تعداد مقالات محققان در سال به بیش از 35 هزار مدرک می‌رسد اما تنها چند مقاله با همکاری‌های بین المللی تدوین و به چاپ رسیده است که بدین معناست که از امکانات دنیا شامل تجهیزات هم بهره مند نشده‌ایم.

سالارآملی، تعداد اساتید خارجی را یکی دیگر از شاخص‌های بین المللی شدن دانشگاه عنوان کرد و گفت: متاسفانه تعداد اساتید غیر ایرانی که در دانشگاه‌های کشور تدریس می‌کنند، به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد که معیار بسیار مهم در دانشگاه‌های بین المللی دنیاست.

به گفته وی ما حتی از پتانسیل و ظرفیت ایرانیان مقیم خارج از کشور هم به خوبی استفاده نمی‌کنیم.

قائم مقام وزیر علوم در امور بین الملل در زمینه ویژگی‌های دانشگاه هایی که امکان بین المللی شدن دارند، گفت: دانشگاه‌های که پتانسیل لازم شامل رشته‌های مورد نیاز دانشجویان خارجی، کرسی‌های زبان فارسی برای آموزش اولیه و به طور کلی وجود مجموعه‌ای تحت عنوان مدیریت دانشجویان غیر ایرانی در سیستم اداری دانشگاه داشته باشند، شرایط اولیه برای بین المللی شدن را دارند.

سالارآملی درباره دلایل بین المللی نبودن دانشگاه‌های ایرانی گفت: عمده دلیل این اتفاق ضعف درونی و عدم توجه به اهمیت بین المللی شدن دانشگاه‌ها است. البته نباید دانشجویان خارجی را به عنوان عناصر جاسوس نگاه کرد چراکه اکثر کشورهای دنیا در حال پذیرش دانشجوی خارجی هستند به طوریکه کشور آمریکا بیش از یک میلیون و یکصد هزار دانشجوی خارجی دارد و انگلیس سالانه 10 میلیارد پوند از محل تحصیل دانشجویان خارجی درآمد کسب می کند و آلمان نیز قرار است تعداد دانشجویان خارجی خود را به 350 هزار دانشجو افزایش دهد.

وی در پایان تاکید کرد: بنابراین اگر بتوان طی برنامه ششم توسعه حدود 5 درصد از دانشجویان 15 دانشگاه کشور را به سمت بین المللی شدن ببریم در مسیر موفقیت گام برخواهیم داشت.

 حضور 15 دانشگاه کشور در جمع 100 دانشگاه برتر آسیا تا پایان برنامه ششم توسعه

قائم مقام وزیر علوم در امور بین الملل با اشاره به شاخص های نظام های رتبه بندی دانشگاه ها گفت: تعداد دانشجویان خارجی، اساتید خارجی و درآمد دانشگاه از ارتباط با صنعت از جمله شاخص‌های نظام‌های رتبه شانگهای،QS، تایمز و رویترز محسوب می‌شوند.

وی افزود: یکی از دلایلی که دانشگاه‌های ایرانی کمتر در این رتبه بندی‌ها حضور دارند، این است که دانشگاه‌ها کمتر به این شاخص‌ها توجه کرده‌اند.حتی در سال‌های گذشته اصلا نامی از دانشگاه‌های ایرانی در این رتبه بندی‌ها وجود نداشت و سه، چهار سالی است که چند دانشگاه کشورمان موفق به حضور در این رتبه بندی ها شده اند.

به گزارش شورای عالی انقلاب فرهنگی، سالارآملی تاکید کرد: انتظار داریم که حداقل 15 دانشگاه کشور تا پایان برنامه ششم توسعه جزء یکصد دانشگاه برتر آسیا شده و یکی، دو دانشگاه نیز در جمع یکصد دانشگاه برتر دنیا قرار بگیرند که اصلا دور از ذهن نیست.

No tags for this post.