بدن انسان جایگزین ارتباط بلوتوثی
گیرنده و فرستنده‌های بلوتوثی در بسیاری از ابزارهای دیجیتالی نظیر انواع گوشی و ابزارهای پوشیدنی موجود است. با اینکه این شیوه ارتباطی بسیار سودمند است، اما وقتی بدن یک انسان بین دو دستگاه قرار می‌گیرد، ارتباط بلوتوثی بین آنها دچار اختلال می‌شود. بدن انسان سیگنال‌های بلوتوثی را جذب می‌کند و به همین دلیل این دستگاه‌ها باید انرژی بیشتری را برای ارتباط با هم مصرف کنند.
در مقابل، امواج مغناطیسی به راحتی از بدن انسان عبور می‌کنند و همین امر گروهی از پژوهشگران را به فکر استفاده از بدن انسان به عنوان واسطه برای انتقال امواج مغناطیسی از یک دستگاه به دستگاهی دیگر که به بدن متصل است انداخت.
این پژوهشگران ابتدا چند سیم پیچ عایق بندی شده را به دور سر، پا و بازوی فردی قرار دادند. سپس جریانی الکتریکی به این پیچ وارد شد تا میدانی مغناطیسی ایجاد شود. در گام بعدی میزان امواج مغناطیسی دریافت شده توسط سایر سیم‌پیچ‌ها در بدن مورد ارزیابی قرار گرفت.
پژوهشگران سپس به بررسی میزان کاهش صورت گرفته در سیگنال ارسالی از یک بخش بدن به بخش دیگر پرداختند. این بررسی نشان داد که این کاهش حدود 10 میلیون بار کمتر از کاهشی است که در ارتباط بلوتوثی روی می‌دهد. به همین دلیل شاید استفاده از امواج مغناطیسی و بدن به عنوان واسط می‌تواند به مصرف هر چه کمتر انرژی دستگاه‌های مختلف بیانجامد.
این فناوری علاوه بر مصرف کمتر انرژی مزیت‌های دیگری نیز دارد. در ارتباط بلوتوثی، امواج در هوا حرکت می‌کنند و به همین دلیل امکان رصد و هک آنها وجود دارد. در مقابل، استفاده از بدن به عنوان واسط می‌تواند امنیت ارتباط صورت گرفته را به طور قابل توجهی افزایش دهد. گفتنی است شدت میدان مغناطیسی مورد استفاده به مراتب کمتر از میدان مغناطیسی شیوه‌هایی نظیر MRI است.
البته این شیوه ارتباطی هنوز در مراحل اولیه قرار دارد. شاید در آینده شرکت‌های تولید کننده انواع تجهیزات پوشیدنی دیجیتالی زمینه استفاده از این فناوری برای ارتباط بین دستگاه‌ها را فراهم سازند. البته نکته مهم این است که این شیوه ارتباطی فقط برای ارتباط بین دستگاه‌هایی که به بدن متصل هستند (مثل ساخت هوشمند) به کار می‌رود و نمی‌تواند امواج را از طریق بدن به دستگاه‌های غیر متصل به بدن (نظیر تلفن همراه هوشمند) ارسال کنند.
No tags for this post.
