دو استراتژی دانشگاه تهران در عرصه مسئولیت پذیری اجتماعی
دکتر محمد مقیمی در پنجمین همایش ملی ترویج اخلاق حرفه‌ای و مسئولیت‌پذیری اجتماعی، بیان کرد: موضوع مسئولیت‌پذیری اجتماعی امروز به‌عنوان تعهد اخلاقی همه سازمان‌ها تبدیل شده است. در واقع توسعه پایدار شاهد تعامل هم‌افزای سه جنبه مهم ملی اقتصادی، اجتماعی و مباحث محیطی است که قاعدتا این سه جنبه باید در کنار هم قرار بگیرند تا این اتفاق بیفتد. نوع نگاهی که جوامع و سازمان‌های مختلف برای کمک به این فرآیند سه جانبه به‌ویژه در بخش اجتماعی دارند، در موضوع مسئولیت اجتماعی تعریف می‌شود.
رییس دانشگاه تهران با اشاره به شعار محوری برنامه راهبردی دانشگاه تهران مبنی بر مدیریت جهادی یا جهاد علمی برای تحقق دانشگاه کارآفرین با رویکرد مسئولیت‌پذیری اجتماعی، گفت: در دانشگاه معتقدیم برای داشتن نقش موثر در فرآیند توسعه همه جانبه کشور، باید به مسئولیت‌پذیری اجتماعی توجه ویژه‌ای کنیم و با نگاه به سطوح مسئولیت‌پذیری اجتماعی که سازمان‌ها و شرکت‌ها در جوامع مختلف ایفا می‌کنند چهار سطح مسئولیت‌پذیری اجتماعی را می‌توان یاد کرد که هر چه از سطح اول به سطح بالاتر پیش رویم، مسئولیت اجتماعی جایگاه والاتری پیدا خواهد کرد.
دکتر مقیمی تصریح کرد: اولین سطح، مسئولیت اجتماعی اقتصادی است که سازمان ها و نهادها تلاش می‌کنند در ازای منابعی که از جامعه دریافت می‌کنند، برای جامعه سودآور باشند و منابع و منافع مادی را نصیب جامعه کنند. در سطح دوم، مسئولیت اجتماعی قانونی است. سازمان‌ها نه به خاطر اعتقادشان به مسئولیت اجتماعی بلکه به خاطر قانون به ایفای نقش مسئولیت‌پذیری اجتماعی می‌پردازند. در سطح سوم، مسئولیت‌پذیری اجتماعی اخلاقی است که سازمان‌ها و نهادها مسئولیت اجتماعی ایفا می‌کنند به خاطر اینکه آن را امری پسندیده و اخلاقی می‌دانند و آن را سبب رشد و تکامل اخلاق در جامعه تلقی می‌کنند.
وی تاکید کرد: بالاترین سطح مسئولیت اجتماعی که تحت عنوان مسئولیت‌پذیری اجتماعی ارادی یا داوطلبانه از آن یاد می‌شود، حالتی است که سازمان‌ها خودشان را تبدیل به یک شهروند خوب شرکتی و سازمانی کرده و تلاش می‌کنند به اهداف جامعه کمک کرده و کیفیت زندگی را در جامعه ارتقا دهند.
دکتر مقیمی با توضیح چهار سطح مسئولیت‌پذیری اجتماعی، بیان کرد: هرچه قدر بتوانیم جایگاه مسئولیت‌پذیری اجتماعی سازمان‌ها را ارتقا دهیم، قاعدتا نقش آنها در هم‌افزایی جنبه‌های اجتماعی یا ایجاد سرمایه‌های اجتماعی برای کمک به سرمایه‌های مالی و اقتصادی و محیطی، بیشتر خواهد بود.
رئیس دانشگاه تهران خاطر نشان کرد: این دانشگاه می‌توانست دو استراژی را در این زمینه دنبال کند. یک استراژی در فضای مسئولیت‌پذیری اجتماعی که یک استراژی ابزاری است یعنی سازمان‌ها نه به خاطر اعتقادشان به مسئولیت‌پذیری اجتماعی بلکه برای این که در محیط رقابتی خودشان تنبیه نشوند، اقدام به ایفای نقش مسئولیت‌پذیری اجتماعی بپردازند. استراژی دوم که استراتژی هنجاری است، سازمان‌ها نه به خاطر کسب یک وجهه در محیط رقابتی خود بلکه تامین منافع ذی‌نفعان را به‌عنوان هدف مشروع خود دنبال کنند و پشتوانه‌های عقیدتی و باورهای سازمانی آنها را به این سمت هدایت کرده باشد. دانشگاه تهران در تلاش است این نقش را در قالب این استراتژی دنبال کند.
وی ادامه داد: موضوع سرمایه اجتماعی و ایجاد مسئولیت باید برای هر یک از افراد جامعه و شهروندان تبدیل به یک رویه معمول شده و باید تلاش شود که مسئولیت‌پذیری اجتماعی از سطح اقتصادی که صرفا به‌عنوان یک ابزار رقابتی و حربه اقتصادی است، تبدیل به یک موضوع داوطلبانه، ارادی و هنجاری شود. از این رو باید از رویکرد استراتژیک به جای رویکرد واکنشی استفاده کرد؛ آن زمان است که می‌توان گفت جنبه اجتماعی می‌تواند به کمک جنبه‌های مالی و محیطی ما را به یک توسعه متوازن رهنمون کند.
دکتر مقیمی با بیان اینکه مسئولیت اجتماعی فراتر از اخلاق حرفه‌ای در سطحی عمل می‌کند که سازمان خودش را در قبال جامعه مسئول دانسته و به‌عنوان یک شهروند خوب شرکتی باید ایفای نقش کند، تاکید کرد: تلاش ما در دانشگاه تهران این است که خود را در برابر مسائل جامعه پاسخگو بدانیم، به زودی قرار است افرادی در قالب اردوی جهادی به ظرفیت ۲۰۰ نفر از حوزه‌های تخصصی مختلف به مناطق غرب کشور اعزام شوند و اجتماعی شدن علم و دانش را برای افرادی که از حداقل‌های کیفیت زندگی بی‌بهره هستند را بهره‌مند کنند و به چالش‌های سازمان‌ها پاسخ دهند.
رئیس دانشگاه تهران در پایان خاطر نشان کرد: موضوع مسئولیت اجتماعی یک موضوع صرفا نمایشی نبوده و باید از این مراحل عبور کرد و آن را تبدیل به فرهنگی کنیم که سازمان‌ها و نهادهای کشور این حس را داشته باشند که فقط به ذی‌نفعان اولیه و سطح اول که همان ذی‌نفعان داخلی نهاد خودشان بوده صرفا پاسخگو نباشند، بلکه در مقابل تک‌تک مسائلی که در جامعه ایجاد می‌شود، حساسیت نشان دهند و به توسعه پایدار کشور کمک کنند.
No tags for this post.
