چرا پرتودرمانی برای سرطان ریه جواب نمی دهد؟

به گزارش سیناپرس، سرطان ریه با 2.2 میلیون مورد جدید و حدود 1.8 میلیون مرگ تنها در سال ۲۰۲۰ شایع‌ترین سرطان در جهان است. اگرچه امروزه دانش تخصصی در مورد این بیماری به طور قابل توجهی بهبود یافته است و استراتژی های درمانی جدید، می توانند زندگی بیمارانی را که قبلاً صعب العلاج بوده اند طولانی تر کنند، اما اعداد و آمارها به وضوح نشان از آن دارند که سرطان ریه هنوز یک بیماری جدی است و میزان مرگ و میر آن هنوز بسیار بالا است و لذا برای کاهش بیشتر تعداد مرگ و میر ناشی از این نوع تومور، به درمان های جدید و بهبود یافته نیاز است. 

محققان دانشگاه ورتزبورگ آلمان که روی پرتودرمانی سرطان متمرکز هستند، این نوع درمان را در ترکیب با شیمی درمانی، هنوز به عنوان یکی از مهمترین رویکردها دنبال می کنند. این امر به ویژه در مورد تومورهای ریه سلول غیرکوچک در مراحل پایانی، جایی که گزینه های درمانی نسبتاً محدود هستند، مهم است.

سرطان ریه با 2.2 میلیون مورد جدید و حدود 1.8 میلیون مرگ تنها در سال ۲۰۲۰ شایع‌ترین سرطان در جهان است.

با این وجود، در برخی تومورهای ریه، رادیوتراپی می تواند بی اثر باشد. تیم پژوهشی فوق متوجه شده است که این اتفاق به دلیل تعامل یک جهش مشترک و خاص در ژن PTEN با یک آنزیم ترمیم DNA رخ می دهد.

اما محققان اظهار داشته اند که تومورهای ریه که در آن این جهش رخ می دهد، می توانند تحت تاثیر درمان های فوق قرار بگیرند. به گزارش سیناپرس،آن ها با دو مهارکننده آزمایشی موفق شدند آنزیم ترمیم DNA در سلول های تومور را مسدود کنند. در نتیجه، تومورها دوباره به تشعشع حساس شدند.

به گفته آن ها، چنین مهارکننده‌هایی البته هنوز برای استفاده در انسان تأیید نشده‌اند، اما در آزمایش‌های بالینی می توان از آن ها بهره گرفت. به گزارش سیناپرس،اگر این مهارکننده ها بتوانند آزمایش های بالینی را با موفقیت پشت سر بگذارند، فرصت جدیدی را برای بهبود پرتودرمانی سرطان ریه ارائه می کنند. 

بر این اساس، جهش PTEN به عنوان نشانگر زیستی مناسب است که نشان دهنده مقاومت تومور در برابر اشعه است. لذا با تجزیه و تحلیل های مربوطه، می توان به طور خاص بیمارانی را شناسایی کرد که ممکن است از ترکیبی از مهارکننده ها و رادیوتراپی بهره مند شوند. 

به گزارش سیناپرس،این یافته ها در مجله Cell and Bioscience منتشر شده اند.

ترجمه: محمدرضا دلفیه
 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا