درک نحوه عملکرد کدهای ژنتیکی به کمک زبان شناسی
به گزارش سیناپرس، دکتر سورن زولیان، دکترای علوم فیلولوژیکی و استاد دانشگاه فدرال بالتیک ایمانوئل کانت (IKBFU، کالینینگراد) مفهومی جدیدی را برای تجزیه و تحلیل ساختاری و نشانه شناختی کدهای ژنتیکی ارائه کرده است.
بر اساس این مفهوم، کد ژنتیکی را می توان به عنوان یک سیستم نشانه مورد مطالعه قرار داد که در آن فرآیندها و مکانیسم های ژنتیکی، تفسیر جدیدی بر اساس شباهت ها و تفاوت های زبانی به دست می آورند.
وی در این رابطه می گوید:کد ژنتیکی محصول تکامل چند مرحله ای است و مکانیسم های آن به اصول سازمان دهی زبان نزدیک است.به گزارش سیناپرس، کد ژنتیکی از ماده بیرون می آید همانطور که دنیای آلی از دنیای معدنی با معرفی سطوح جدید سازمان دهی منشعب شده است. این موضوع دربین اشیاء مادی نیز دیده می شود و در این مورد، نوکلئوتیدها و اسیدهای آمینه منجر به پیدایش پیوند های نشانه شناختی علمی و معنایی شده اند.
به گزارش سیناپرس، بر اساس نظریه این پژوهشگر مشهور اهل کشور ارمنستان، ژن ها طرحی برای زندگی یک ارگانیسم محسوب می شوند که شبیه متون خطی هستند که بر اساس قوانین خاصی نوشته شده و حاوی اطلاعات ژنتیکی در مورد ساختارها و عملکرد های مولکولی بیوشیمیایی هستند. به گزارش سینا،تمام اطلاعات در ژن ها با استفاده از چهار حرف نوشته می شود: نوکلئوتیدها، که به کلمات سه در سه ، سه قلویی که آمینو اسیدها را رمزگذاری می کنند، جمع می شوند.
بنابراین، ژن ها را می توان واحدهای اطلاعاتی وراثت در نظر گرفت، زیرا تفاوت آنها فقط در توالی نمادها است. با گرفتن هر سه حرف از مجموعه A, C, G, T می توان ۶۴ ترکیب مختلف را جمع کرد، با این حال، این یک سیستم ترکیبی تصادفی نیست، بلکه سیستمی است که توسط قوانین خاصی اداره می شود که می تواند با دستور زبان طبیعی مقایسه شود.
گفتنی است زبان ها از طریق نشانه شناسی، علمی که قوانین کلی انتقال اطلاعات از طریق نشانه ها را مطالعه می کند، مورد بررسی قرار می گیرند.
زولیان با بهره گیری از این قوانین، مفهومی را ارائه کرد که در آن کد ژنتیکی به عنوان زبانی که شامل چهار جزء بلوک است تفسیر می شود: واحدهای الفبایی. واژگان؛ دستور زبان (قوانین تشکیل کلمه)؛ و قواعد سازگاری که واحد های واژگان و مقوله های دستور زبان را به هم مرتبط می کند.
به گزارش سیناپرس، این رویکرد به پژوهشگران اجازه می دهد تا ویژگی‌های سیستم ساختاری فرآیندهای ژنتیکی مختلف، مانند سنتز پروتئین، را که قبلاً متوجه نشده بودند، درک کنند.
بر این اساس به طور خاص، تمایز بین دسته های واژگان (نوکلئوتیدها) و دستور زبان (موقعیت‌های خالی در عبارات سه بخشی) به ما امکان می دهد قوانین تشکیل واحد های معنی دار کد ژنتیکی (دوگانه و سه‌گانه) را شناسایی کرده و معنای ترکیبی آنها را توضیح دهیم. این موضوع به طور خاص در مورد قوانین مطابقت بین دنباله های کد گذاری و آمینو اسیدها دیده می شود.
این اصل وابستگی زمینه به توصیف مواردی امکان می دهد که از نظر بیوشیمیایی همان توالی نوکلئوتیدی، بسته به محل آن، معنای متفاوتی پیدا کرده و عملکرد متفاوتی را انجام دهد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Semiotica منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: tass
