چه کسانی این ظروف غول پیکر را ساخته اند؟

به گزارش سیناپرس، به تازگی آثاری باستانی شامل ۶۵ ظرف سنگی بسیار بزرگ در جنگل های مناطق شمال شرقی هند کشف شده است و برخی کارشناسان حدس می زنند احتمالا در صورت کاوش در این منطقه می توان آثار مشابه بیشتری شناسایی کرد. به نظر می رسد این ظروف بخشی از آثار باقی مانده از دوره مگالیت‌ها باشد که توسط ساکنین باستانی هند تولید شده و متعلق به فرهنگی باستانی است که  باستان‌ شناسان اطلاعات کمی درباره آن‌ ها دارند.

بر اساس گزارش های موجود، این ظروف غول پیکر از بلوک های ماسه سنگ تراشیده شده  و برخی از آن ها تا دو متر عرض و سه متر ارتفاع داشتند. به گزارش سیناپرس،احتمالا مردم فرهنگ فوق، این ظروف ‌ها را به دامنه ‌های کوهستان  می‌بردند و با احتیاط در این محل قرار می دادند. امروزه، آثار متعددی از این ظروف در وضعیت های مختلف در یک ناحیه ۳۰۰ کیلومتر مربعی از آسام، ایالتی در شمال شرقی هند، شناسایی شده است.

باستان شناسان می گویند که این ظروف احتمالاً کوزه های تدفین عظیمی هستند، اما تقریباً هیچ اطلاعاتی در مورد افرادی که آنها را ساخته اند در دست نیست.

متاسفانه مطالعات منسجمی در رابطه با این یافته ها صورت نگرفته و حتی دقیقاً مشخص نیست که قدمت این ظروف چقدر است. احتمالا مطالعات تاریخ نگاری در آینده بتواند تاریخ ساخته شدن این ظروف را مشخص کند.

به گزارش سیناپرس، نیکلاس اسکوپال، باستان شناس دانشگاه ملی استرالیا، در این رابطه گفت: ما هنوز نمی دانیم چه کسانی این آثار غول پیکر را ساخته و این افراد در کجا زندگی می کردند. به نظر می رسد که هیچ گروه یا قومیت زنده ای در هند وجود ندارد که با این آثار مرتبط باشد.

گفتنی است مردم ناگا که در دهه ۱۹۳۰ میلادی در این منطقه زندگی می کردند به یک انسان شناس میهمان در مورد مردمی گمشده گفتند که آنها را Siemi  نام داشته و  کوزه هایی برای نگهداری بقایای مردگان خود ساخته بودند. ظاهراً این جامعه باستانی مردگان خود را با مهره ها و اشیاء آهنی دفن می کردند.

مردم بومی این منطقه گزارش داد که اجداد آنها برای یافتن آن اشیا در کوزه ها جستجو می کردند. در این فرآیند، آنها بقایای انسان های سوزانده شده را نیز پیدا کردند.
اخیرا تیمی از باستان شناسان به رهبری تیلوک تاکوریا از دانشگاه نورث ایسترن هیل و اوتام باتاری از دانشگاه گاوهاتی، دو منطقه از جنگل های انبوه استوایی را در آسام بررسی کردند. آنها چهار محل قرار گرفتن این ظروف را پیدا کردند که خوشبختانه توسط مردم محلی کشف نشده و غارت نشده بود.

به گزارش سیناپرس، گفتنی است به همان اندازه که خود ظروف غول پیکر فوق مرموز و ناشناخته هستند، باید توجه داشت که آنها تنها بخشی از یک چشم انداز کاملا از سنگ تراشیده شده هستند که باستان شناسان هنوز به طور کامل آن را درک نکرده اند. 
برخی از مگالیت‌های آسام دایره‌ های صافی از سنگ، به عرض حدود ۷۰ تا ۸۰ سانتی  ‌متر هستند و با اشکال انسانی و نقوش هندسی حکاکی شده ‌اند.  در کنار بسیاری از کوزه‌  ها، تخته ‌های سنگی مستطیلی به طول حدود یک متر و عرض نیمی از آن، با قسمت ‌های منحنی منحنی و نقش‌ های انسانی در جلوی آن ‌ها قرار دارد.

به گزارش سیناپرس، باستان شناسان هنوز دقیقاً مطمئن نیستند که دیسک ها و تخته های ماسه سنگی حکاکی شده زمانی برای افرادی که آنها را می ساختند و به دامنه های تپه آسام منتقل می کردند چه اهمیتی داشت. یک شوخی در میان باستان شناسان وجود دارد که می گوید اگر نمی توانید بفهمید یک شی برای چه چیزی بوده است، احتمالاً این شی کاربردی مذهبی و تشریفاتی داشته است. 

در خاتمه گفتنی است نوعی تاریخ ‌گذاری به نام لومینسانس تحریک‌ شده نوری، که مدت زمانی را که تکه‌ ای سنگ در معرض نور خورشید قرار گرفته است را اندازه ‌گیری می ‌کند، می ‌تواند به بازسازی جدول زمانی مگالیت‌ های آسام کمک کند.

مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: arstechnica
 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا