روزگاری دور تمام زمین با مواد مذاب پوشیده شده بود

به گزارش سیناپرس، دکتر هلن ویلیامز (Helen Williams) سرپرست تیم تحقیق دانشگاه کمبریج در بیانیه ‌ای توضیح می‌دهد: فرصت ‌های کمی برای دریافت محدودیت‌های زمین ‌شناسی در رویدادهای میلیارد سال اول تاریخ زمین وجود دارد. با این کشف جدید ما حتی می‌ توانیم این صخره‌های باستانی را در دستان خود نگه داریم و جزئیات زیادی در مورد تاریخ اولیه سیاره‌ مان به دست آوریم. این سنگ ‌ها همچنین حاوی اولین شواهد از حیات میکروبی و تکتونیک صفحه‌ ای هستند.
او اضافه می کند: این رخنمون سنگی روی کلاهک یخی گرینلند به نام کمربند ابر پوسته ایسوس تشکیل می دهند. این منطقه به این دلیل مشهور است که قدیمی ترین قطعه باقی مانده از سطح زمین است. نمونه ‌ها بقایای کریستال‌ هایی را حفظ کردند که با سرد شدن اقیانوس ماگما، پنجره‌ای به شکل ‌گیری اتمسفر ما ایجاد می ‌کنند.

به گزارش خبرگزاری sinapress، تاثیرات فاجعه آمیز در طول شکل گیری زمین و ماه می تواند انرژی کافی برای ذوب شدن درون زمین تولید کند. اما ما چیز زیادی در مورد این مرحله دور و آتشین نمی دانیم زیرا فرآیندهای تکتونیکی تقریباً تمام سنگ های قدیمی تر از چهار میلیارد سال را از بین برده اند.

دکتر ویلیامز در ادامه می گوید: این مطالعات، تجزیه و تحلیل شیمیایی را با مدل‌ سازی ترمودینامیکی ترکیب کرد تا به انتهای منشأ اولیه سنگ ‌ها برسد. این سنگ ها دقیقاً مانند هر بازالت مدرن در کف دریا به نظر می رسند و هیچ اثری از موجودات بر آن ها وجود ندارد.

دکتر هانیکا ریزو (Hanika Rizo) از دانشگاه کارلتون اتاوا، یکی دیگر از پژوهشگران این مطالعه می‌ گوید: این ترکیبی از برخی تجزیه و تحلیل‌ های شیمیایی جدید بود و داده‌ های قبلی نشان می ‌داد سنگ‌ های ایسوا (Isua) ممکن است حاوی آثاری از مواد باستانی باشد. 

به گزارش سیناپرس، ایزوتوپ ‌های آهن تأیید کردند که سنگ‌ ها از بخش‌هایی از داخل زمین که در نتیجه تبلور اقیانوس ماگما به وجود آمده‌اند، مشتق شده ‌اند. بیشتر این سنگ ‌ها با همرفت در گوشته مخلوط شده ‌اند اما برخی، در اعماق مرز با هسته، برای میلیاردها سال دست نخورده باقی مانده اند.

این بقایای قبرستان های کریستالی باستانی است که دکتر ویلیامز و همکارانش مشاهده کردند. او می ‌گوید: آن نمونه‌ هایی که آثارآهن دارند، دارای مقادیری تنگستن هستند که نشانه ‌ای از شکل ‌گیری زمین است.

سفر این سنگ ها در طول تاریخ شامل چندین مرحله تبلور و ذوب مجدد و نوعی فرآیند تقطیر بوده است. ترکیبی از بلورهای باستانی و ماگما به گوشته بالایی مهاجرت کرده است. ذوب بعدی این هیبرید سنگ ها همان چیزی است که ماگمایی را تولید می کند که این قسمت از گرینلند را دربر می گیرد.

به گزارش سیناپرس،آتشفشان ‌های مدرن، که تصور می‌ شود اخیراً تشکیل شده ‌اند، ممکن است تحت تأثیر فرآیندهای باستانی باشند. دکتر الیور شورتل (Oliver Shorttle) یکی دیگر از محققان از دانشگاه کمبریج در این باره گفت: سیگنال های ژئوشیمیایی که ما در سنگ های گرینلند یافتیم، شباهت هایی به سنگ های فوران شده از آتشفشان های کانونی مانند هاوایی دارد. 
به گزارش سیناپرس، این تیم پژوهشی بین‌المللی قصد دارد با گسترش جستجوی خود برای یافتن سرنخ‌ ها در سنگ ‌های باستانی در گوشته پایین به جستجوی خود برای درک اقیانوس ماگما ادامه دهد. دکتر ویلیامز در انتها می ‌افزاید: این اکتشاف نشان می ‌دهد که شیمی سنگ ‌های باستانی دیگر ممکن است بینش‌های بیشتری در مورد شکل ‌گیری و تکامل زمین ارائه دهد و این بسیار هیجان ‌انگیز است.
شرح کامل این اکتشافات و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Science Advances منتشر شده است.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.