چرا از صدای خروپف خودمان بیدار نمی شویم؟

به گزارش خبرگزاری سینا، از هر خروپف کننده ای بپرسید که چرا صدای خرخرشان، آنها را بیدار نمی کند متوجه خواهید شد که به دلیل اینکه آنها هیچ وقت متوجه این صداها نمی شوند.به سادگی آن را انکار می کنند. دهان و گلوی انسان مملو از انواع بافت های نرم و لطیف است که در هنگام بیداری توسط بدن در موقعیت های تعیین شده خود نگه داشته شده و آماده فعالیت هستند اما وقتی که شخص به خواب عمیق می رود، ماهیچه های بدن شل شده و همه بافت ها آزاد می شوند.
به گفته پژوهشگران، این عامل آرامش بخش مهم خواب است. فلج نسبی عضلانی، علاوه بر اینکه به بدن ما اجازه استراحت و بهبودی می ‌دهد، مانع از حرکت ما در خواب نیز می شود. این مکانیسم آرامش خواب علاوه بر این که اندام های بدن را به طور ایمن در رختخواب نگه می دارد، بر ماهیچه هایی که همه چیز را در جای خود نگه می دارند، نیز تأثیر گذار است. 
برای برخی از افراد، این آرامش کافی است تا بافت ‌های نرم دهانشان در موقعیت ‌های نامطلوب قرار گیرند و تا حدی جریان هوا را هنگام تنفس مسدود کنند. سیناپرس گزارش می دهد که در نتیجه خروپف به وجود می آید که صدای حاصل از ارتعاشات بافت های دهانی است که در هنگام نفس کشیدن، مسیر هوا را سد کرده اند.  

پژوهشگران درباره اینکه چرا با صدای خروپف خود بیدار نمی شویم معتقدند که با وجود اینکه خواب هستیم اما گوش‌ های ما هنوز صداها را تشخیص داده و مغز ما نیز هنوز در حال پردازش اطلاعات است. اما فرآیندهای تصمیم‌ گیری مغز در حالت خواب با زمانی که بیدار هستیم، بسیار متفاوت است. مغز به صورت خودکار هنگام خواب، آرامش را در اولویت قرار داده و صداهای با اولویت پایین را فیلتر می ‌کند و به ما اجازه می ‌دهد بتوانیم با وجود صداهای بی ‌اهمیت پس‌ زمینه، بخوابیم.

در این حالت، فقط سیگنال‌ های با اولویت بالا می توانند باعث بیداری شوند. تحقیقات نشان داده است که ما در هنگام خواب عمیق بیشتر به صداهای غیرمعمول به ‌ویژه صداهای بلندی که می‌ توانند علامت خطر یا هشدار باشند، واکنش نشان می ‌دهیم. 
به گفته محققان، مغز شخص خروپف کننده، صدای خروپف را به عنوان صدای پس زمینه بی ضرر تعبیر کرده که نیازی به توجه ندارد. در واقع، فقط خروپف های بسیار بلند می توانند شخص خروپف کننده را فقط برای مدت کوتاهی بیدار کنند. تحقیقات جدید نشان می دهد که معمولاً در حالت خواب بسیار عمیق و زمانیکه ماهیچه ها به اندازه کافی شل می شوند، خروپف شروع شده و در آن مرحله، مغز پردازش را فقط به مهمترین اطلاعات محدود می کند. حتی اگر صدای خروپف یک فرد به اندازه رعد و برق باشد و بتواند از فیلتر مغزی وی عبور کند، خروپف کننده در عرض چند ثانیه دوباره به خواب می رود. 

مترجم: مریم عالمی
منبع: cosmosmagazine

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا