خشن ترین دایناسور جهان هم بیماری استخوانی داشت

به گزارش سیناپرس، مطالعات جدید پژوهشگران نشان می دهد دایناسورهایی مانند تی رکس نیز دقیقا مانند انسان و سایر حیوانات از بیماری های  استخوانی رنج می بردند. این دایناسورهای خونخوار برای زمانی طولانی بر سیاره زمین حکمرانی کرده و مطالعات دیرینه شناسان تاکنون اطلاعات زیادی از این موجودات غول پیکر در اختیار ما قرار داده است.

به تازگی تیمی از پژوهشگران با استفاده از تصویربرداری برای بررسی یک اسکلت فسیل شده تی رکس که در سال ۲۰۱۰در مونتانا کشف شد، اطلاعات ارزشمندی در مورد بیماری های این جانوران ماقبل تاریخی به دست آوردند.

این اسکلت که حدود ۶۸ میلیون سال قدمت داشته و یکی از کامل‌ ترین اسکلت ‌های دایناسور گوشتخواری است که تا کنون یافت شده است، در موزه تاریخ طبیعی  برلین در کشور آلمان نگهداری می شود.

دکتر چارلی هام، رادیولوژیست و سرپرست این تیم تحقیقاتی درباره کشفیات فوق، گفت: ما در این بررسی ها به کمک تصویربرداری غیرتهاجمی DECT که اطلاعات ساختاری و مولکولی را در مورد اجسام فسیلی منحصر به ‌فرد ارائه می ‌کند، این فسیل را بررسی کردیم. این روش پتانسیل رفع نیازهای برآورده ‌نشده در دیرینه‌ شناسی را داشته و از تجزیه یا تخریب نمونه ها جلوگیری می ‌کند.

گفتنی است عملیات تصویربرداری از این فسیل در بیمارستان دانشگاه Charité در برلین، انجام شد.به گزارش سیناپرس،اعضای این تیم پژوهشی در ابتدا یک بازرسی بصری از فسیل تی رکس انجام داده و سپس از روش توموگرافی کامپیوتری با انرژی دوگانه غیرتهاجمی یا DECT برای بررسی اسکلت استفاده کردند.
DECT از اشعه ایکس در دو سطح انرژی مختلف برای ارائه اطلاعاتی در مورد ترکیب بافت و فرآیندهای بیماری استفاده می کند که این جزئیات با روش تصویربرداری سی تی اسکن تک انرژی به دست نمی آیند.

اعضای این تیم تحقیقاتی در بررسی های خود متوجه ضخیم شدن و تشکیل توده ای در سطح فک این تیراناسوروس ۶۸ میلیون ساله شدند که تا ریشه یکی از دندان های وی امتداد یافته بود.

 تصویربرداری های انجام شده،  تجمع قابل توجهی از عنصر فلوئور را در این توده شناسایی کرد که در مناطقی با کاهش تراکم استخوان همراه بود. به گفته محققان، توده و تجمع فلوئور این تشخیص را تایید می کند که این دایناسور نگون بخت دارای عفونت استخوانی به نام استئومیلیت tumefactive بوده و از آن رنج می برده است.

به گزارش سیناپرس، اعضای این تیم پژوهشی، ساعاتی پیش یافته های خود را در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی در شهر شیکاگو ارائه کردند.
اولیور هامپ، دانشمند ارشد و دیرینه ‌شناس مهره ‌داران در موزه تاریخ طبیعی برلین نیز در این رابطه گفت که رویکرد این روش خاص تصویر برداری در دیگر کاربردهای دیرینه‌ شناسی، از جمله تعیین سن و تمایز استخوان واقعی از ماکت‌ ها، بسیار مفید است. به نظر من طراحی و  استفاده از یک اسکنر سی تی اسکن بالینی، امکان کاربردهای گسترده ای را از این فناوری فراهم می کند.

مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: upi

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا