صلح مهمترین رکن توسعه صنعت گردشگری است

احمد محیط طباطبایی، رییس کمینه ایکوم ایران و عضو شورای سیاست گذاری سمپوزیوم ملی یکصد سال گردشگری ایران در گفتگو با خبرنگار سیناپرس با اشاره به اهمیت محتوای خروجی این سمپوزیوم گفت: جامعه ای که می خواهد رو به آینده حرکت کند باید به گذشته نگاهی بیاندازد و در اصل به تحلیل و آسیب شناسی گذشته خود بپردازد. عموما برنامه ریزی آینده صنعتی نیاز به مرور تاریخچه و ارزیابی گذشته آن دارد.

وی افزود: وقتی صحبت از صنعت گردشگری می شود ابتدا باید آن را از فرهنگ گردشگری و جهانگردی جدا بدانیم؛  چراکه گردشگری و جهانگردی فعالیتی دیرینه است، اما صنعت گردشگری فرایندی جدید بوده و پدیده است که بعد از جنگ جهانی دوم در جوامع شکل گرفت و بیشتر از هفتاد سال از عمر آن نمی گذرد.

محیط طباطبایی گفت: موضوعات حاصل از رویدادهایی نظیر سمپوزیوم ملی یکصد سال گردشگری ایران ، باید حول محور تحولات این صنعت و نگاه جامع به اهداف گردشگری باشد. اینکه صنعت گردشگری در ادوار مختلف تاریخی چه روندی داشته است و چه نهاد های حکومتی و دولتی مسوولیت این صنعت را عهده دار شدند و در استمرار گسترش و ترویج آن تلاش کردند. در نهایت باید دریابیم که چقدر هماهنگی بین بخش ها و سیاست های کلی گردشگری به عنوان یک امر بین بخشی و راهبردی موفق بوده است.

وی افزود: برای اینکه بتوانیم به یک دیدگاه مطمئن درباره صنعت گردشگری ایران برسیم، حتما باید بازشناسی و بازنگری دقیقی انجام شود. بی شک سمپوزیوم ملی یکصد سال گردشگری ایران فرصتی است که می توان به خانه تکانی این صنعت پرداخت.

وی در پاسخ به این پرسش که اصلی ترین شکاف موجود در توسعه صنعت گردشگری چیه چیزی است،گفت: صنعت گردشگری ایران نیاز فوری به تهیه و تدوین یک استراتژی ملی دارد. اگر تا امروز برنامه مدونی در صنعت گردشگری اجرا می شد، مشکل اساسی نداشتیم. اصلی ترین ضعف ما این است که فاقد یک سیاست ملی یا تدبیر استاندارد در گردشگری هستیم.

به گفته محیط طباطبایی، تا کنون آورده جدی از صنعت گردشگری نداشتیم. در اروپا بعد از جنگ جهانی دوم نخستین مولفه ای که باعث شد گردشگری موفقی را تجربه کنند همزیستی بین ملت ها بوده است. برای مثال کشورهایی نظیر آلمان و فرانسه که سه جنگ متوالی را پشت سر گذاشتند، از طریق درک متقابل به یکدیگر نزدیک شدند و تلاش کردند با ایجاد صلح به توسعه گردشگری یکدیگر کمک کنند.

 وی ادامه داد: اما چون اروپای شرقی که در این جریان قرار نگرفت بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سخت ترین جنگ ها را تجربه کردند. به اعتقاد من، نخستین محصول صنعت گردشگری پول نیست؛ بلکه ایجاد بستر مناسب برای توسعه بیشتر آن است. در واقع صلح اصلی ترین آورده صنعت گردشگری است.
 
به گفته وی، صلح رکن مهم توسعه صنعت گردشگری است. همانگونه که پیش تر هم اشاره شد، گردشگری امری بین بخشی است و نباید اجزای آن  مستقل عمل کند. باید به سان یک قطعه موسیقی هماهنگ و دارای هارمونی یکسانی باشد.

محیط طباطبایی گفت: باید اقدامات مهمی در راستای شناخت فرهنگ یکدیگر صورت گیرد و این کاری است که کشور های پیشرو تجربه زیادی در آن دارند. نگاه مادی به گردشگری خود باعث می شود آورده اقتصادی چندانی حاصل نشود.  هدف گردشگری باید شناخت جغرافیا برای مردم دنیا باشد چه بومیان یک منطقه چه گردشگران خارجی.

وی با اشاره به پتانسیل های موجود در هر منطقه برای توسعه گردشگری افزود: هر کشوری و در کل هر فرهنگی ظرفیت های گردشگری ویژه خود را دارد، اما باید فرآیندی باشد که آن را به بالفعل تبدیل کند. مهمتین اقدامی که باید انجام شود تغییر نگاه و تغییر نگرش است.

 

No tags for this post.