عمر جهان هستی چگونه تخمین زده می شود؟
به گزارش سیناپرس، از نظر علمی در حال حاضر دو یا سه روش کلیدی وجود دارد که بر اساس آن بتوان سن جهان را تعیین کرد. اولین مورد این است که کهکشان هایی که ما در اطراف خود مشاهده می کنیم همگی در حال عقب نشینی هستند. این بدان معناست که جهان در حال بسط و گسترش است. بنابراین دنیا در گذشته کوچکتر بوده و اگر نرخ انبساط جهان ثابت باشد، یک نقطه زمانی در اندازه صفر به ما داده می شود که می توانیم آن را به عنوان نقطه شروع جهان یا همان بیگ بنگ در نظر بگیریم.
البته برخی محققان باور دارند سرعت و میزان گسترش جهان در حال افزایش است. با این حال، این انبساط به ما می گوید که جهان هستی همواره به یک صورت نبوده و پدیده ای پویا است.
دومین قطعه مهم این پازل، پس زمینه مایکروویو کیهانی نام دارد. این صدای پس زمینه (در واقع فوتون – تشعشع الکترومغناطیسی) از بیگ بنگ باقی مانده است.
به گفته فیزیکدانان، وقتی همه مواد در یک فضای کوچک جمع شوند، چگالی انرژی بسیار زیاد می شود. این موضوع بدان معناست که در این شرایط اتم ها در کنار هم قرار نمی گیرند، زیرا الکترون ها مدام توسط فوتون های پر انرژی پرت می شوند. با این حال، با بزرگ شدن و سرد شدن جهان، انرژی فوتون ها کاهش می یابد.به گزارش سیناپرس، در ادامه، این انرژی تا حدی پایین آمد که جلوی تشکیل اتم های خنثی الکتریکی را بگیرد.
از زمانی که این اتفاق افتاد (حدود ۳۸۰ هزار سال پس از انفجار بزرگ)، فوتون ها کم و زیادتر شده و هنوز در دمای 2.7 درجه سانتیگراد بالای صفر مطلق قرار داشتند و دانشمندان اعتقاد دارند این اندازه گیری با دقت زیادی صورت گرفته است. به این ترتیب مطالعه طیف و توزیع پس زمینه امواج مایکروویو کیهانی، سن جهان را مشخص می کند.
سرانجام، با دانستن اینکه انفجار بزرگ رخ داده، می توانیم بررسی کنیم که چقدر طول کشیده است تا اجسام مختلف در جهان ساخته شود. بر اساس این فرضیه، عناصر سبک (هیدروژن، هلیوم و کمی لیتیوم) در نتیجه خود انفجار بزرگ ایجاد می شوند اما عناصر سنگین تر نیازمند راکتورهای هسته ای موجود در طبیعت، یعنی ستاره ها هستند.
به گزارش سیناپرس، باید در نظر داشت که تشکیل این مواد زمان می برد، زیرا ماده در اثر گرانش به هم پیوسته و رخدادهایی مانند سوزاندن، منفجر شدن و توزیع کربن، سیلیکون، آهن و بقیه عناصر در سراسر جهان برای ایجاد ستارگان، سیارات و … نیازمند زمانی خاص و قابل محاسبه است. به این ترتیب مشخص می شود که دانشمندان چگونه عمر جهان هستی را تخمین می زنند.
مترجم: ناصر پورقدیمی
منبع: sciencefocus
