شاید سرنوشت ابهام آلود فیلم ترمیناتور در انتظارمان باشد

به گزارش سیناپرس فارس، امروزه علم بیونیک پیشرفت های زیادی در حوزه تلفیق علوم زیست شناسی و مکانیک داشته است و دستاوردهای آن تحولات شگرفی در زندگی معلولانی که اندام های خود را از دست داده اند، ایفا می کند. ساخت بازوی مصنوعی که با مغز و عصب های دست انسان ارتباط برقرار کرده و از آنها فرمان پذیری داشته باشد، شاید اولین قدم در راستای تولد ترمیناتورها باشد.

شاید بازوی بیونیک همانند یک بازوی واقعی دارای حس لامسه نباشد، اما عملکرد آن به راحتی یک اندام واقعی انسان است و در برخی زمینه ها مثل جابجایی اجسام سخت و سنگین از نمونه های انسانی پیشی گرفته و زندگی افراد را متحول می کند.

اندرو رابین، یک سال پیش دست راست خود را در یک سانحه از دست داد. اما دانشمندان علم بیونیک او را به حال خود رها نکردند و او امروزه با یک دست مکانیکی بیونیک به راحتی روی کاناپه می نشیند و شبکه های تلویزیون را بالا و پایین می کند. رابین دیگر برای باز کردن درب بطری نیازی به ابزار ندارد و دست مکانیکی او آن قدر پر توان است که آن را جدا کند. هر چند که این استاد دانشگاه در گذشته به قدرت این دست مصنوعی چندان آگاه نبود و بارها بطری در دست او شکسته شد.

نحوه عملکرد دست مکانیکی رابین هم ساده است. الکترودهای حسی  که روی بازوی او نصب شدند سیگنال های عصبی را دریافت کرده و به CPU مرکزی ارسال می کنند. پس از پردازش اطلاعات، رایانه مرکزی که در اندازه بسیار کوچک ساخته شده فرمان حرکت را به قسمت های مکانیکی می فرستد و رابین به راحتی می تواند کارهای سبک و سنگین را با استفاده از بازوی مصنوعیش انجام دهد.

این استاد دانشگاه از تجربه کار با دست بیونیک چنین می گوید: وقتی به بستن دستم فکر می کنم، ماهیچه ها در ساعد من منقبض می شوند. تفاوت این دست با نمونه واقعی آن در این است که با فکر کردن عمل مورد نظر را انجام می هد و این مساله کنترل آن را در برخی زمینه ها دشوار کرده است.شرکت سازنده این اندام مکانیکی در این زمینه توضیحاتی برای گفتن دارد.

محققان می گویند: دست رابین از پیشرفته ترین نمونه هایی است که تا به حال ساخته شده و پردازش شده است. به گزارش سیناپرس، این محصول نسبت به نمونه های پیشین بسیار حساس، کاربردی و در عین حال پرقدرت است. اما همانطور که رابین می گوید هنوز نتوانستیم تفاوت فکر کردن برای حرکت و قصد حرکت را برای آن تفکیک کنیم. به طور حتم این مساله هم به زودی حل خواهد شد.

به باور محققان شرکت Infinite Biomedical Technologies باید یک ساختار الگوریتمی برای تشخیص سیگنال های بازو طراحی شود تا در مواقع حساسی نظیر رانندگی، رابین با مشکل مواجه نگردد.

در حال حاضر شرکت های زیادی محصولات خود را که بر پایه علم بیونیک ساخته و پردازش شده به بازار ارایه اده اند و چشم انداز پیشرفت های این صنعت می تواند به ساخت یک ترمیناتور هوشمند در آینده منجر شود. با استفاده از بازوی رباتیک می توان به راحتی بند کفش را بست، با تبلت کار کرد و در عین حال با یک مشت پرقدرت دیوار بتنی را فروریخت.

این دستاورد دانشمندان در زمینه تلفیق علوم زیست شناسی و بیونیک می تواند تداعی گر موضوعی باشد که جیمز کامرون در مجموعه آثار ترمیناتور (نابودگر) بارها و بارها از زوایای مختلفی به آن اشاره کرده است. اما مهم تر از آن بازگشت افراد معلول به چرخه زندگی روزمره است.

طبق آمار و ارقام سالانه بیش از 150 هزار نفر به دلیل تصادف و بیماری دچار قطع عضو می شوند و اندام مصنوعی می تواند آنها را پرتوان تر از گذشته به زندگی روزمره باز گرداند.

به گزارش سیناپرس، علم بیونیک یا مهندسی الهام گرفته به معنای الگوبرداری از زیست ‌شناسی و سازوکارهای طبیعت و موجودات زنده برای ابداع، اختراع و پدیدآوردن فناوری های پیچیده و حل مسائل فنی و مهندسی است.

مترجم: سعیدرضا امیرآبادی

No tags for this post.