بدون این سلول ها چهره عزیزانمان را فراموش می کنیم
به گزارش سیناپرس، ممکن است این سوال برای بسیاری از افراد به وجود آمده باشد که چگونه می توانید افراد آشنا را در مقایسه با افراد غریبه تشخیص دهید و ذهن شما این قابلیت را دارد که حتی اگر سالها فردی را ندیده باشید باز هم با دیدن وی، آن فرد را به خاطر آورده و تشخیص دهید.
دانشمندان برای مدت های طولانی، در تلاش برای یافتن علت این پدیده بوده اند و تا همین اواخر، پاسخ دقیقی برای این سوال به دست نیامده بود.
یافته های پیشین پژوهشگران نشان می داد سلول های خاصی در مغز که با عنوان سلول مادربزرگ (A grandmother cell) نقشی کلیدی در این رابطه ایفا می کند.به گزارش سیناپرس، البته از مدت ها پیش و بدون دانستن رابطه علت و معلولی و مکانیزم ساختاری این سلول، اعتقاد بر این بود که این سلول پیوند بین ادراک و حافظه محسوب شده و هنگامی که یک چهره آشنا را می بینیم، مورد استفاده قرار می گیرد.
یافته های جدید نشان می دهد این پدیده به یک سلول خاص مرتبط نبوده و دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که گروهی از نورون ها که در لوب گیجگاهی مغز قرار دارند، مسئول تشخیص چهره در حافظه بلند مدت هستند. این کشف برای اولین بار در مجله Science منتشر شد و نشان داد که چگونه چهره عزیزان ما در مغز ذخیره و بازیابی می شود.
وینریش فریوالد، استاد علوم اعصاب و رفتار در دانشگاه راکفلر که پیش از این فعالیت های متعددی در زمینه علوم اعصاب داشته و اصلاح نورون مادربزرگ را برای توصیف فرضیه خود مورد استفاده قرار داد در پی بررسی های جدید خود اعلام کرد: اکنون، ما اطلاعات ارزشمندی مربوط به سلول های عصبی مادربزرگ یافته ایم، سلول هایی که می توانند تشخیص چهره را با حافظه پیوند دهند.
این تیم مطالعاتی در بررسی های خود مجموعه ای عملکردی از نورون های حسی را کشف کرده اند که قادر به تشخیص چهره بوده و به صورت گروهی تا آنجا که ممکن است رویدادهای شخصی را پردازش و ذخیره می کنند. به گزارش سیناپرس، فریوالد و تیمش همچنین کشف کرده اند که بخشی از قطب گیجگاهی مغز (TP) است که می تواند مسئول تشخیص چهره باشد و آنها با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی، نحوه فعالیت و عملکرد قطب گیجگاهی مغز را مورد مطالعه قرار دادند.
در این مطالعات پژوهشگران به طور خاص میمون ها را مورد بررسی قرار داده و به میمونها تصاویری از افرادی که به صورت شخصی دیده بودند و افرادی که فقط به صورت مجازی با آن ها آشنا شده بودند، نمایش داده شده و سیگنال های الکتریکی مغز آن ها ضبط شد.
در نتیجه این مطالعات مشخص شد که سلول های منطقه TP سریع تر و سه برابر قوی تر از سایر سلول های مغز، نسبت به چهره های آشنا در قیاس با چهره های ناآشنا واکنش نشان می دهند. این واکنش حتی در رابطه با تصاویری که به صورت مجازی دیده شده اند نیز مشاهده شده و با کشف این سلول ها که هم به عنوان سلول های حسی و هم به عنوان حافظه عمل می کنند، اهمیت شناخت افراد به صورت شخصی و ارتباط آن با درک مغزی ما از محیط ثابت می شود.
از سوی دیگر باید توجه داشت که واکنش مغز انسان نسبت به چهره هایی که در دنیای مجازی دیده شده اند، بسیار ضعیف تر از افراد واقعی زندگی ما است.
مترجم: زهرا همراز
منبع: gilmorehealth
