آیا تکرار موسیقی در ذهن به ساختار مغز مرتبط است؟

مسلما برای هریک از ما پیش آمده است که به اصطلاح شاهد گیرکردن یک آهنگ در مغز خود باشیم و در محیط هایی مختلف که هیچ سنخیتی با آن موسیقی نداشته اند، آهنگ مربوطه در ذهن ما به صورت خودکار تکرار بشود. این پدیده برای سالیان متوالی دانشمندان را به خود مشغول کرده است ولی هنوز جواب علمی قطعی برای این امر به دست نیامده است.

حال گروهی از دانشمندان در تحقیقات خود به نتایج اولیه ای دست یافته اند که نشان می دهد که ممکن است این فرایند به شکل و اندازه مغز یک فرد بستگی داشته باشد.

در این تحقیقات که در قالب یک مقاله علمی در ژونال بین المللی Consciousness and Cognition منتشر شده است، دانشمندان به بررسی فرکانس مغزی افرادی که به این پدیده دچار شده اند دست زده و سعی در یافتن نکات کلیدی موثر در این رخداد بوده اند.

این تحقیقات با بررسی افراد مختلف نشان داد که افرادی که برخی از بخش های مغز آنها از ضخامت بیشتری برخوردار است، به صورت عمومی تر با این موضوع روبرو می شوند. در این تحقیقات مشخص شده است که ضخیم بودن بخش هایی مانند Transverse temporal gyrus، و یا Inferior frontal gyrus می تواند نقشی کلیدی در میزان تکرار موسیقی در ذهن ایفا کند.

دیگر نکته مهم در این تحقیقات نیز این بود که دانشمندان دریافتند که رویکرد افراد به این تکرار نجوای موسیقی در ذهن به دو وضعیت تقسیم می شود، گروهی آن را بسیار مفید و جذاب می دانند و گروهی دیگر نیز از این تکرار عذاب می کشند و نکته جالب اینجا است که این دو گروه دارای شکل متفاوتی از مغز هستند و از این امر می توان نتیجه گرفت که شکل مغز می تواند بر روی رویکرد مثبت و یا منفی نسبت به این امر موثر باشد.

به صورت کلی کسانی که این تکرار موسیقی را برای خود مفید می دانند، در مقایسه با افرادی که این امر را مزاحم و اعصاب خرد کن می دانند، بخش Parahippocampal بزرگ تری در مغز خود دارند که این بخش از مغز در بازیابی خاطرات  نقش مهمی ایفا می کند. همچنین این افراد به صورت راحت تری می توانند خود را از حلقه تکرار موسیقی در مغز که با اصطلاح علمی earworms شناخته می شود، خارج کنند.

منبع

No tags for this post.