نقش مایکروبایوتاها در جلوگیری از حساسیت

مایکروبایوتاها یا ریزاندامگان همزیست در بدن انسان نقشی کلیدی را ایفا می کنند. بدن انسان به صورت طبیعی با میلیاردها باکتری وابسته به یکدگیر پر شده است که تنها به واسطه همزیستی می توانند به بقای خود ادامه بدهند و در عین حال نیز هر یک به صورت مجزا ممکن است کاملا منحصر به فرد باشند.

در این میان بسیاری از فعالیت های اساسی بدن مانند فرایند هضم و  جذب غذا، ترکیب و دریافت ویتامین ها و حتی ساختار محافظت از میزبان باکتری بر عهده این موجودات است. حال دانشمندان دریافته اند که نقش این باکتری ها که به صورت کلی با نام مایکروبایوتاها شناخته می شوند در ایجاد تعادل در ساختار ایمنی بدن، بسیار بالاتر از چیزی است که پیش از این تصور می شده است.

محققان انستیتوی جهانی پاستور با توجه به اهمیت این موضوع دست به تحقیقاتی گسترده درباره آن زده اند و دریافته اند که ارتباط مستقیمی بین کاهش ابتلا به بیماری های بهداشتی و ابتلا به حساسیت ها در بدن وجود دارد و این امر در کشورهای صنعتی بیشتر به چشم می خورد.

در این تحقیقات مشخص شده است که کودکانی که در طول کدکی خود با حشرات موجود در مزارع و باغ ها سر و کار داشته اند، در ادامه زندگی خود با خطر کمتری برای ابتلا به حساسیت روبرو خواهند بود. البته این امر پیش از این نیز برای دانشمندان به عنوان یک امر شناخته شده مطرح بود ولی دلیل این رخداد برای آنها نامعلوم بود.

در این تحقیقات که به راهبری دانشمند برجسته ای به نام جرارد ابرل انجام شده است مشخص گردیده است که وجود میکروب های همزیست در روده می تواند از وقوع حساسیت جلوگیری کند. البته این نتایج تنها مربوط به آزمایش بر روی موش های آزمایشگاهی بوده است و هنوز تست های انسانی در این زمینه صورت نپذیرفته است.

در سیستم ایمنی بدن نقش دو نوع از سلول ها که با نام سلول های نوع 2 و سلول های نوع 3 شناخته می شوند، بسیار مهم است و سلول های نوع 3 در وضعیت وجود قارچ ها و میرکروب ها در بدن، توسط سیستم ایمنی بدن انسان فراخوانی می شوند تا به مبارزه با خطر بپردازند ولی در مواقعی مانند حساسیت های شدید و موارد سنگینی مانند کرم روده، این سلول ها توانایی عملکرد مناسب را ندارند و به همین دلیل نیز سلول های دیگری به نام سلول های نوع 2 توسط سیستم ایمنی بدن مورد استفاده قرار می گیرند.

حال در این تحقیقات مشخص شده است که دربسیاری از موارد سلول های نوع 3 در طول فرایند کاری خود می توانند مانع از فعالیت سلول های نوع 2 شوند و به همین علت نیز بدن دربرابر حساسیت، ضعیف عمل خواهد کرد. حال مشخص شده است که عدم وجود تعادل بین المان های مختلف سیستم ایمنی بدن می تواند به ایجاد ضعف منتهی شده و عملا زیاد بودن میزان سلول های نوع 3 به عدم عملکرد مناسب سلول های نوع 2 منتهی می شود.

حال میزان کنترل شده ای از مایکروبایوتاها یا ریزاندامگان همزیست در بدن انسان می توانند نقشی کلیدی در ایجاد تعادل در زمینه فراخوانی این دو نوع از سلول ها را ایفا کرده و در حقیقت سیستم ایمنی بدن را به صورت کامل به شرایط بهره وری بهینه برساند.

منبع

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا