اثر کانابیدیول در کاهش جلوگیری از پیشرفت آلزایمر

 بیماری آلزایمر از شایع‌ترین نوع بیماری‌های تحلیل‌برنده سیستم عصبیِ وابسته به سن است. از مهم‌ترین شاخص‌ها در این بیماری، تجمع غیرطبیعی «پروتئین تاو» است که یک پروتئین همراه میکروتوبولی بوده و نقشی مهم در پایداری و انتقالات آکسونی دارد.

در این بیماری، پروتئین‌ها به‌تدریج تجمع پیدا می‌کنند. تا به حال درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، اما یکی از راهبردهای درمانی تحت پژوهش، مهار تجمعات تاو است. داروهای غیرطبیعی که در حال توسعه هستند، اکثراً دارای اثرات درمانی محدود و عوارض جانبی فراوان هستند، بنابراین تمایل به سمت تولید داروهایی بر پایۀ مواد طبیعی گیاهی در حال گسترش است.

کانابیدیول ماده‌ای است که به وفور در گیاه شاهدانه یافت می‌شود. یکی از دلایل انتخاب کانابیدیول، خاصیت آنتی‌اکسیدانی بالای این ماده است. اخیراً شواهدی دال بر نقش مثبت کانابیدیول بر تقویت حافظه گزارش شده است که دلیل دوم انتخاب این ماده است.

در این پژوهش، فرضیه رشته‌های درهم‌تنیده پروتئین تاو بررسی شد که یکی از فرضیه‌های مطرح در بیماری آلزایمر است. کانابیدیول استخراج‌شده از گیاه شاهدانه، به تجمعات پروتئین تاو افزوده شد و نشان داد که این ماده باعث کاهش تجمع پروتئین تاو و جلوگیری از پیشرفت بیماری آلزایمر می‌شود.

طبق اعلام روابط عمومی دانشگاه تهران، این یافته‌ها نتیجه مطالعات پایان‌نامه سها آل‌علی، دانشجوی کارشناسی‌ارشد بیوشیمی است که با راهنمایی دکتر شهین احمدیان، استاد گروه بیوشیمی مرکز تحقیقات، انجام پذیرفته است.

No tags for this post.