بازیابی سلامت ذهن با طبیعت گردی

تحقیقات حاکی از آن است بخشی از مغز که نقش مهمی در بروز افسردگی دارد در افرادی که 90 دقیقه پیاده­روی می­کنند، برعکس افرادی که در ترافیک شهری تردد می­کنند، فعالیت کمتری دارد.

اکنون بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می­کنند و پیش­بینی می­شود طی چند دهه آینده این رقم به بیش از 70 درصد برسد. با رشد چشمگیر زندگی شهری و در نتیجة آن قطع ارتباط با طبیعت، اختلالات روانی، از جمله افسردگی نیز، شیوع بیشتری یافته است. خطر بروز اختلالات عصبی و نیز خطر بروز اختلالات خلق­وخویی به ترتیب 20 و 40 درصد بیش از ساکنان مناطق روستایی و غیرشهری است. افرادی که در شهر به دنیا می­آیند یا بزرگ می­شوند، دو برابرِ دیگر افراد در معرض ابتلا به بیماری­هایی همچون اسکیزوفرنی هستند.

اکنون باید دید که بودن در طبیعت چگونه بر خلق­ وخو و احساسات انسان­ها اثر می­گذارد.

در این جدید تحقیق حاضر، دو گروه از افراد مورد پژوهش 90 دقیقه پیاده­ روی کردند. یک گروه در طبیعت و چمنزار و گروه دیگر در بزرگراهی پرترافیک به قدم زدن پرداختند. پس از پایان پیاده ­روی، علاوه بر بروز برخی تغییرات فیزیکی، در بعضی از فاکتورهای مغزی این دو گروه نیز تفاوت­هایی مشاهده شد. برای نمونه فعالیت بخشی از قشر پیش پیشانی مغز که به تکرار افکار منفی می پردازد در کسانی که در طبیعت قدم زده بودند کاهش قابل ملاحظه ای یافته بود.

کشف رابطة میان طبیعت و سلامت فیزیکی و روانی انسان در بهبود شیوه زندگی اهمیت بسیاری دارد. دستیابی به الگویی صحیح به منظور داشتن زندگی آرام و همراه با سلامت ذهن و بدن همواره از اهداف اولیة زندگی انسان بوده است.  

این پژوهش در نشریه Proceedings of the National Academy of Science منتشر شده است. 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا