زباله های پلاستیکی در دام جاروهای طبیعی کف دریا

به گزارش سیناپرس،محققان اسپانیایی بر اساس تحیقات جدیدی که انجام داده اند، می گویند علفزارهای دریایی که در امتداد آب های ساحلی قرار دارند، می توانند زباله های پلاستیکی را به دام بیندازند و درون توده های خود حمل کنند و از این طریق به پاک سازی دریاها و اقیانوس ها از ریز پلاستیک ها و سایر آلودگی های مربوطه کمک نمایند.
بر اساس یافته های این مطالعه که در Scientific Reports منتشر شده اند، به ازای هر کیلوگرم برگ در زیر آب، حدود 1470 ذره پلاستیکی پیدا شد که نقش قابل توجه چنین گیاهانی را در جمع آوری این زباله ها نشان می دهد.
پیش تر، تحقیقات نشان داده بودند که بیشتر پلاستیک ها، در کف دریا تجمع پیدا می کنند و برخی از آن ها دوباره به سوی ساحل شسته می شوند. با این حال، چگونگی این اتفاق نامشخص بود.
چنین علفزارهایی در آب های کم عمق ساحلی بسیار گسترده هستند و در تثبیت و اتصال ذرات رسوبی که بستر دریا را تشکیل می دهند نقش ویژه ای دارند.
مجریان اسپانیایی این پژوهش، برای ارزیابی نقشی که گیاهان دریایی ممکن است در به دام انداختن پلاستیک های دریایی داشته باشند، میزان بقایای پلاستیکی جمع آوری شده از بستر گیاهان دریا در چهار ساحل شهر مایورکا را بین سال های 2018 و 2019 اندازه گیری کردند.به گزارش سیناپرس، مایورکا دارای علفزارهای دریایی گسترده ای است و همچنین، سطوح پلاستیک بالایی در نزدیکی ساحل آن جمع می شود.

بررسی محققان نشان داد که زباله های پلاستیکی را در بین نیمی از نمونه برگ شناور چنین گیاهانی می توان پیدا کرد. همچنین از بین برگ های توده ای و گلوله شده این گیاهان که به توپ های آگاگروپیله یا نپتون معروف هستند، حدود 17 درصدشان در چنین جمع آوری زباله ای مشارکت داشته اند. بدین ترتیب، نمونه های برگ های آزاد و شناور حدود 600 و توپ های نپتون نیز حدود 1500 قطعه زباله را جمع آوری کرده بودند.

محققان فوق با استفاده از این داده ها و برآورد تولید برگ در گیاهان دریای مدیترانه، اعتقاد دارند که تنها در گلوله های آگاگروپیله چنین گیاهانی، سالانه می توان تا حدود 900 میلیون مورد از زباله های پلاستیکی را به دام انداخت.
این یافته ها نشان می دهند که چمنزارهای گیاهان دریایی قادرند به خنثی سازی آلودگی پلاستیک در دریاها و اقیانوس ها کمک کنند. به گزارش سیناپرس،با این حال، همانطور که تحقیقات قبلی نشان داده اند، میزان گیاهان دریای مدیترانه در نواحی ساحلی، از سال 1960 تاکنون بین 13 تا 50 درصد کاهش نشان داده است و لذا حفاظت از آن ها بایستی در اولویت امور مربوط به اکوسیستم های دریایی قرار گیرد.
 

نویسنده: محمدرضا دلفیه

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا