پلاسمادرمانی در موارد شدید کووید ۱۹ اثرگذار نیست

پلاسمادرمانی در قرن نوزدهم ابداع شد و مبنای اصلی آن امکان درمان یک بیماری با استفاده از پادتن‌های موجود در خون افرادی است که قبلا به همان بیماری دچار شده و بهبود یافته‌اند.

این تحقیقات با عنوان REMAP-CAP در ماه مارس سال ۲۰۲۰ میلادی با هدف بررسی اثرگذاری روش‌های درمانی مختلف روی کووید ۱۹ آغاز شد و پس از مدتی ۱۵ کشور و ۲۹۰ بیمارستان در آن مشارکت کردند.

پلاسمادرمانی یکی از روش‌های کلیدی درمان این بیماری است که توسط محققان مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. برای این منظور پلاسمای خون افراد بهبودیافته از بیماری کووید ۱۹ به مبتلایان تزریق می‌شود و محققان نتایج این اقدام را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهند.

آخرین تجزیه و تحلیل محققان نشان می‌دهد این شیوه درمانی روی بیمارانی که مبتلا به عوارض شدید کووید ۱۹ هستند، اثر ندارد.

این نتایج با مطالعه روی ۹۱۲ داوطلب انجام گرفته و هنوز  در نشریات علمی پژوهشی منتشر نشده است.

با وجود این محققان از به کارگیری این شیوه برای ادامه درمان بیماران مبتلا به علایم شدید کووید صرف‌نظر کردند و مطالعات خود را روی بیماران دارای علایم متوسط و ضعیف ادامه می‌دهند.

ویروس کرونا موسوم به «کووید ۱۹» اواسط ماه دسامبر ۲۰۱۹ میلادی (۲۴ آذر ۱۳۹۸) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد.

ابتدا از این بیماری به عنوان ذات‌الریه نام برده شد اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ میلادی (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.

تدروس آدهانوم مدیرکل سازمان جهانی بهداشت روز چهارشنبه ۲۱ اسفندماه ۹۸ در کنفرانسی تاکید کرد که اگرچه واژه همه‌گیر (pandemic)  به دلیل حساسیتی که دارد نباید بدون دقت مورد استفاده قرار گیرد اما ارزیابی‌های این سازمان ویروس کرونا را «همه‌گیر جهانی» شناسایی و اعلام می‌کند.

شرکت فایزر آمریکا روز ۱۹ ابان ماه ۱۳۹۹ اعلام کرد که این شرکت به واکسن کرونا دست یافته و این واکسن تا ۹۰ درصد در پیشگیری از ابتلا به کرونا موثر عمل کرده است.

انگلیس اولین کشوری است که واکسن کووید ۱۹ فایزر را تایید و شروع به واکسیناسیون کرد.

منبع:ایرنا

No tags for this post.