اجدادمان چگونه با تغییرات آب و هوایی کنار می آمدند؟

به گزارش سیناپرس،تنگه اولدوای در تانزانیا، بخشی از میراث جهانی یونسکو، به دلیل شواهد غنی از تاریخ باستان در میان باستان شناسان مشهور است. محققان برای دهه های متمادی، در این تنگه به جستجوی فسیل ها و ابزارهای دیرینه انسان های اولیه پرداختند و قدیمی ترین ابزارهای سنگی ساخته شده به دست انسان که با عنوان ابزارهای اولدوان شهرت دارند نیز در این منطقه کشف شده است.

به تازگی باستان شناسان بررسی ها و حفاری های انجام شده، موفق به شناسایی نشانه های حدودا دو میلیون ساله از انسان هایی را كه زمانی در این تنگه و اطراف آن زندگی می كردند، شدند. به گزارش سیناپرس، گفتنی است پژوهشگران پیشنهاد داده اند نام این منطقه که پیش از این به عنوان تنگه اولدوای (Olduvai) شناخته می شد تغییر یافته و اولدوپای (Oldupai) نامیده  شود چرا که آنها معتقدند که نام قبلی اشتباه بوده و نتیجه غلط املایی کلمه ای از بومی برای یک گیاه وحشی این منطقه است.

سایت Ewass Oldupa که اخیراً در این تنگه مورد حفاری قرار گرفته، در آن ابزارهای سنگی با قدمت ۲ میلیون سال پیش کشف شده که قدیمی ترین مصنوعات کشف شده در این منطقه به حساب می آید.

به گزارش سیناپرس،محققان از مطالعه سرنخ های مهم تاریخی این سایت که در لایه های رسوبی یافت شدند، توانستند داستان انسان های اولیه را که طی ۲۰۰ هزار سال در داخل و خارج از منطقه حرکت می کردند، به دست آورند زیرا با فوران های دوره ای آتشفشان های مجاور و تغییرات طولانی مدت در آب و هوا، چشم انداز این منطقه دائما تغییر می کرد.

به اعتقاد مایکل پتراگلیا از پژوهشگران علوم تاریخ بشر موسسه ماکس پلانک آلمان و از محققان این پروژه مطالعاتی، این داستان از توانایی انسان ها برای سازگاری با چالش های زیست محیطی در طول تاریخ صحبت می کند. این یافته ها نشان می دهد  که حتی اگر اکوسیستم ها تغییر کنند، ما انسان ها انعطاف پذیری زیادی برای تطبیق با شرایط جدید  داریم.

لازم به ذکر است که فسیل های موجود پستانداران باستانی در این محل مانند اسب های آبی، پلنگ ها و خوک ها، اطلاعات مناسبی از زیستگاه های آنها در زمان های مختلف بیش از ۲۰۰ هزار سال از چمنزارهای سرخس تا مناطق جنگلی و نخلستان ها تا صحراهای سوخته و دشت های جلگه ای خشک و جنگلی متفاوت را در بازه زمانی حدود ۲ میلیون سال پیش  در اختیار محققان قرار می دهند.

البته باید توجه داشت محققان هنوز هیچ نوع فسیلی از انسان های اولیه که در این منطقه تازه کشف شده زندگی می کردند، به دست نیاورده اند اما ابزارهای سنگی کشف شده در منطقه، گواهی روشن بر حضور انسان در این سایت باستانی است.به گزارش سیناپرس، از سوی دیگر توجه به این موضوع دارای اهمیت است که نزدیک ترین فسیل های انسانی یافت شده در مجاورت این سایت، ۸۰۰ کیلومتر با آن فاصله دارد.

پژوهشگران در این مورد می گویند که شواهد نشان می دهد انسان های محلی بارها و بارها به این منطقه بازگشتند و از همان ابزارهای ابتدایی برای نسل های متمادی استفاده کردند اما این انسان های باستانی از راه های مختلفی با تغییرات محیطی سازگار شدند.به گزارش سیناپرس، در ضمن این حفاری ها مشخص ساخته است که این انسان های اولیه شروع به تغییر در رژیم غذایی خود کرده و بیشتر به سمت مصرف گوشت تمایل یافتند که در حقیقت این دوره، زمانی مهمی برای تاریخ انسان محسوب می شود چرا که مرحله مهمی از تکامل انسان در این دوران شکل گرفته است.

مایکل پتراگلیا در این رابطه هشدار داد که توانایی انسان های اولیه منطقه برای زنده ماندن و سازگاری طی ده ها هزار سال علی رغم تغییر آب و هوا، به این معنی نیست که تغییرات آب و هوایی مدرن هنوز تهدیدی برای انسان محسوب نمی شود. البته مطالعه روش هایی که اجداد اولیه ما قادر به سازگاری بودند می تواند به نیاز هرچه بیشتر برای رسیدگی به تغییرات اقلیمی در قرن ۲۱ کمک کند.

پتراگلیا در ادامه توضیحات خود گفت: «آنچه ما به عنوان باستان شناس به آن علاقه مندیم این است كه ببینیم نه تنها  انسان های اولیه چگونه با آن كنار آمدند بلكه همچنین بدانیم که اجداد دورمان چگونه تحت تأثیر این پدیده قرار گرفتند. مردم توانایی تغییر روش های خود برای به دست آوردن نتایج مثبت در این مسیر را دارند.»

شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله ارتباطات طبیعت (Nature Communications) به چاپ رسیده و دردسترس قرار دارد.

مترجم: فاطمه کردی

No tags for this post.