فناوری خلق اشیا از اندازه های میکرونی تا خانه های بزرگ
به گزارش سیناپرس؛ اشیا برای هر کدام از ما تعاریف متفاوتی دارند، در واقع هر چیزی در دنیای اطراف ما از درجه اهمیت متنوعی برخوردار است؛ برای مثال اگر برای فردی که از بینایی بسیار ضعیفی برخوردار است، عینک یا لنزهای طبی عنصری جدانشدنی از وی خواهد بود و باید همیشه همراه خود داشته باشد.
خود را جای این فرد بگذارید. حال روزی را تصور کنید که عینکتان با این درجه از اهمیت، در اثر بی احتیاطی دیگر قابل استفاده نیست یا حتی گم شده است؛ به هر حال مجبور هستید با دیدی بسیار ضعیف در صدد تهیه عینک دیگری باشید. در این شرایط برای آنکه زودتر از نوع دیدتان به جهان خلاص شوید حتمن خود را به یک عینک فروشی می رسانید و اگر شانس بیاورید متصدی همان روز با تاخیر چند ساعته عینک دیگری به شما تحویل خواهد داد؛ اما در بسیاری موارد زمان زیادتری برای تهیه یک عینک دیگر صرف خواهد شد.
اینجاست که آرزو می کنید ای کاش دستگاه ساخت عینک که بتواند ظرف چند دقیقه عینکتان را با همان رنگ و جنس به شما بازگرداند، در اختیار داشتید.
خبر خوش آنکه علم همیشه در راستای رفع نیازهای انسانی ارتقا پبدا می کند و امروزه نسل جدید فناوری ها این نوید این را به شما می دهد که دیگر نحوه دسترسی به اشیای مورد نظر اهمیتی ندارد.به گزارش سیناپرس، در اصل هر شی که بخواهید را می توانید تنها با فشردن چند دکمه یا حتی تنها با گفتن نام آن تهیه کنید بدون آنکه فردی برای تهیه این ابزار تلاشی کرده باشد. در واقع روز خودکفایی بشر در تهیه ابزارهای مورد نیازش نزدیک است.
این نسل از فناوری همان چاپگرهای سه بعدی هستند مسوولیت تحقق این رویا را برعهده دارند. سید امیررضا غفاری عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت و متخصص در عرصه فناوری چاپ سه بعدی در گفتگو با خبرنگار سیناپرس درباره روش کار این نوع پرینترها می گوید؛ چاپگرهای سه بعدی به نوعی روشی جدید در ساخت اشیا است، به این معنی که با حجم پیدا کردن صفحات با استفاده از مواد اولیه در این نوع چاپگرها؛ یک شی معمولی سه بعدی خلق می شود. در حقیقت برای ساخت شی مورد نظر از موادی استفاده می شود که به صورت لایه لایه روی صفحه ای قرار می گیرند و به صورت سه بعدی در می آیند. گفتنی است تفاوت اصلی چاپگرهای سه بعدی با چاپگرهای دو بعدی در نوع کارتریج به کار رفته است.
طیف اشیای مورد نیاز انسان از گستردگی زیادی بر خوردار است حال روزی برسد که ما بتوانیم هر آنچه که می خواهیم را پرینت بگیریم بیشتر شبیه فیلم های علمی تخیلی خواهد بود. غفاری در این باره می گوید؛ هر آنچه که انسان با آن سر و کار دارد از یک خودکار گرفته تا میز تحریری که هر روز از آن استفاده می کند، از طریق پرینترهای سه بعدی خلق شدنی است. از سال ١٩٨٧ در دنیا توجه ویژه ای به این فناوری شد. در واقع، از زمانی که ساخت هر چیزی برای بشر ملزم به صرف زمان بود، تلاش شد تا با استفاده از این فناوری اشیا در کوتاه ترین زمان ممکن ساخته شوند؛ بنابراین چاپگرهای سه بعدی در تمام صنایع مورد استفاده قرار می گیرند.
گفتنی است، یکی از پرسش هایی که از این نوع پرینتر در ذهن ایجاد می شود این است که آیا محدودیتی به لحاظ ابعاد برای ساخت اشیا از طریق چاپگرهای سه بعدی وجود دارد یا خیر؟ غفاری در این باره معتقد است؛ «ساخت اشیا در هر ابعادی از طریق این فناوری امکان پذیر است. از اشیای بسیار ریز در مقیاس میکرون گرفته تا خانه هایی با ابعاد بزرگ. این امر به نوع پرینتر و کارتریج به کار رفته در آن بستگی دارد و تنظیم ابعاد به نوع برنامه ای است که کاربر به آن می دهد.»
به گفته غفاری، امروزه در سراسر دنیا هر چیزی پرینت گرفته می شود البته به صورت نمادین و شاید خیلی طول نکشد که بشر به تولید انبوه اشیا با پرینترهای سه بعدی برسد. حتی در دوران شیوع کرونا این فناوری برای ساخت اتاق های ایزوله برای بیماران به خوبی مورد استفاده قرار گرفت.
یکی دیگر از مواردی که توجه زیادی در آن به پرینتر های سه بعدی شده است سفرهای فضایی به ویژه پروژه زندگی در مریخ است؛ از آنجایی که این نوع سفرها به گونه ای نیست که فضا نوردان هر آنچه که می‌خواهند را با خود حمل کنند، بنابراین چاپگرهای سه بعدی کمک بسیار خوبی به آنها در ساخت اشیا می کند. این فناوری نه تنها در سفرهای فضایی بلکه در تهیه غذا می تواند برای فضانوردان اهمیت زیادی داشته باشد. غفاری در این باره می گوید؛ «برای پرینت غذا این نوع چاپگرها دارای کارتریج هایی هستند که سنسور حرارتی دارند و دما در آن بنا به شرایط مواد اولیه تغییر می کند. در بحث چاپگر های سه بعدی فاسد شدن یا نشدن غذا چندان مورد توجه نیست. موضوعی که بسیار اهمیت دارد نوع سرو و ارائه آن به صورت سنتی است. در حقیقت چالش اصلی این است که پرینترهای سه بعدی چگونه می‌توانند در تهیه غذا و شکل ارائه آن تناسب زیادی با نوع سر غذای سنتی داشته باشد.»
این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت با اشاره به شرایط کشورمان در استفاده از چاپگرهای سه بعدی به سیناپرس می گوید؛ تا چهار یا پنج سال گذشته پیشرفت های خوبی داشتیم و پتانسیل این را هم داریم که در منطقه به وضعیت استانداردی برسیم و شاید بتوان آینده روشنی هم پیش بینی کرد؛ اما با توجه به نوسانات ارز و اعمال تحریم ها این روند با افول مواجه شد و ما امروزه فاصله زیادی با دنیا داریم. در واقع ما در زمینه کاربرد چاپگرهای سه بعدی، شروع خوبی داشتیم و در حد آکادمیک فعالیت های موثری انجام دادیم.
به گفته غفاری؛ با توجه به گستردگی استفاده از چاپگرهای سه بعدی هر فردی به تناسب نیازش می‌تواند استفاده از آن را آموزش ببیند، در حقیقت نوع طراحی در این چاپگرهای سه بعدی به ویژه برای کودکان مهم است چراکه می تواند آن چیزی که در ذهنش بوده را خلق کند و می‌تواند در ضمن خلق کردن ایرادات کار را بگیرد و به تقویت ذهن خلاق آنان کمک کند
بی شک تا ده الی پانزده سال آینده حداقل یکی از چاپگرهای سه بعدی در خانه های ما وجود خواهد داشت. این چاپگرها برای هر فردی به فراخور نیازش مورد استفاده قرار خواهد گرفت. برای مثال در عرصه هنر بیش از هر قشری ببرای مجسمه سازان مورد استفاده قرار مخواهد گرفت و برای صنعت گران در ساخت قطعات صنعتی.
گزارش:مهتاب دمیرچی
No tags for this post.
