راهی برای حفاظت از صخره های مرجانی

طبق قانون جدیدی که آمریکا به تازگی اجرای آن را آغاز کرده، از حدود 16 کیلومتر مربع از زیستگاه حیاتی مرجان ها حفاظت و از نابودی آنها جلوگیری می شود. در این قانون، تغییرات آب و هوایی به عنوان بزرگ ترین تهدید برای 12 گونه مرجانی در این منطقه اشاره شده است.

به گزارش سیناپرس به نقل از گاردین، اثرات بحران آب و هوایی، اسیدی شدن آب اقیانوس که مانع از توانایی رشد مرجان ها می شود و گرم شدن آب اقیانوس را در پی دارد که باعث می شود مرجان ها، جلبک هایی را که در بافت آنها زندگی می کنند، در پدیده ای موسوم به سفید شدن مرجان ها دفع کنند. ماهی گیری و آلودگی های زمینی نیز به کاهش این گونه ها کمک کرده اند.
اما به نظر می رسد اقدامات حفاظتی از زیستگاه حیاتی به خوبی می تواند از این گونه گیاه دریایی حفاظت کند. محافظت از زیستگاه یکی از اقدامات کلیدی است که مرجان ها برای ادامه حیات به آن نیاز دارند. صخره های مرجانی جزء اکوسیستم های تنوع زیستی در دنیا هستند و ارزش اقتصادی سالانه آنها برای آمریکا از 3 میلیارد دلار در سال هم تجاوز می کند.
به گزارش سیناپرس، بنابراین به خوبی می توان به اهمیت این پوشش گیاهی پی برد. گزارش های اخیر حاکی از آن است که ساحل فلوریدا تنها 2 درصد از پوشش مرجانی اصل را حفظ کرده و مرجان های دریای کارائیب نیز در حال حاضر در بحبوحه شیوع بیماری هستند.
اقدامات حفاظتی پیشنهاد شده در اقیانوس آرام حدود 600 کیلومتر مربع از زیستگاه حیاتی 7 گونه مرجانی در معرض خطر را در حوالی مناطق جزیره ای شامل گوآم و جزایر شمالی ماریانا تحت پوشش می گیرد.
اقدامات حفاظتی در دریای کارائیب هم حدود 15 هزار کیلومتر مربع از زیستگاه حیاتی 5 گونه مرجانی در معرض تهدید را در سواحل فلوریدا، پورتوریکو و  جزایر ویرجین آمریکا دربرمی گیرد. این گونه ها شامل مرجان ستونی، مرجان ستاره ای کوه مانند و مرجان ستاره ای لوب دار هستند.
برخی از این اقدامات حفاظتی جدیدی که در دریای کارائیب صورت می گیرد، با گونه های مرجانی در معرض تهدید، هم پوشانی دارند. محققان بر این باورند که اگر کاری برای نجات صخره های مرجانی فلوریدا انجام نشود، به زودی آنها از بین خواهند رفت.
بنابراین مؤثرترین اقدامی که می توان برای نجات آنها انجام داد، محافظت مستقیم از آنها در برابر تغییرات آب و هوایی است. این اقدامات جدید حفاظتی در این دو منطقه مانع از ماهی گیری بیش از حد، آلودگی و عملیات لایروبی می شود. کاهش این عوامل استرس زای محلی می تواند انعطاف پذیری گونه های مرجانی را در برابر اثر تغییرات آب و هوایی افزایش دهد.

مترجم: پروانه غفاری

No tags for this post.