تصویربرداری جایگزین نمونه برداری می شود

دانشنمدان از فناوری جدیدی متشکل از مولکول های مغناطیسی در میدان مغناطیسی قوی استفاده می کنند و می توان از آن برای کنترل مؤثر بودن داروهای سرطان در کاهش رشد تومورهای سرطانی استفاده کرد. افزایش رشد سلولی در بافت های سالم تحت فرآیندی بسیار کنترل شده قرار دارد. زمانی که این فرآیند دچار اختلال می شود، تکثیر و افزایش سلولی به خودی خود انجام شده و منجر به رشد غیرقابل کنترل و رشد تومورها می شود.

تمام بافت ها باید تغذیه شوند که به آن متابولیسم می گویند. سلول های بدن گلوکز و دیگر مواد قندی را برای تولید پیروویک اسید تجزیه می کنند که در عوض، به لاکتات تبدیل می شوند. این فرآیند برای تولید انرژی و نیز تولیدبلوک هایی برای ساخت سلول های جدید از اهمیت بالایی برخوردار است.

در 70 درصد از موارد سرطان سینه نوعی گیرنده استروژنی وجود دارد و در چنین حالتی، آنزیمی به نام PI3Ka فعال و باعث افزایش پروتئین موسوم به FOXM1 می شود و همین امر، رشد سلول های سرطانی را از منترل خارج می کند که علامت بارز سلول های تومور است.

داروهایی که مانع از فعالیت آنزیم PI3Ka می شوند، در بیماران مبتلا به سرطان پستان آزمایش شده اند. چنین داروهایی، میزان پروتئین FOXM1 را کاهش داده و رشد تومور را بررسیمی کند. باوجود این، تومورهای سرطانی نسبت به بازدارنده های آنزیم PI3Ka نوعی مقاومت درونی دارند و این امر در درازمدت اثربخشی داروها را کم تر می کنند.

بررسی این که آیا تومور سرطانی به مرحله تولید پروتئین FOXM1 رسیده یا نه و آیا آنزیم PI3Ka همچنان فعال است، مستلزم نمونه برداری از بافت سرطانی است که نوعی عمل تهاجمی به شمار می رود. اما محققان دانشگاه کمبریج نوعی فناوری تصویربرداری جدید ابداع کرده اند که این فرآیند را بدون نمونه برداری کنترل می کند.

در این فناوری، محققان از اتم های کربن مغناطیسی شده، استفاده می کنند. آنها، اتم های کربن را با سرد کردن در دمای منفی 272 درجه سانتی گراد، در میدان مغناطیسی قوی و اشعه مایکروویو قرار می دهند. سپس این مواد یخ زده را ذوب کرده و داخل مایعات قابل تزریق حل می کنند.

دانشمندان، این محلول را به بیماران تزریق کرده و اسکن ام آر آی منظمی تهیه می کنند. این مولکول های کربن مغناطیسی شده نسبت به مولکول های معمولی، 10 هزار مرتبه قدرتمندتر بوده و مولکول ها را در اسکن نشان می دهند. این اسکن حتی سرعت تبدیل مولکول های پیرووات را به لاکتات نشان می دهد. تنها حضور آنزیم FOXM1 باعث بروز این اتفاق می شود و بیانگر آن است که داروها کار خود را به درستی انجام نمی دهند.

مترجم: پروانه غفاری

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا