لزوم آگاهی زنان باردار درباره دیابت حاملگی

تقریبا تمام زنان باردار به علت تغییرات هورمونی دوران بارداری تا حدودی به عدم تحمل گلوکز مبتلا می شوند. یعنی قند خونشان نسبت به حالت طبیعی مقداری بالاتر می رود ، اما نه به اندازه ای که بتوان به آنها بیمار دیابتی اطلاق کرد.

معمولاً این تغییرات هورمونی که بین هفته های 24 تا 28 بارداری اتفاق می افتد ، زن باردار را در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار می دهد. در طی بارداری افزایش هورمون های خاصی که توسط جفت ساخته می شوند، کمک می کند تا مواد غذایی از مادر به جنین در حال تکامل، منتقل شود. سایر هورمونهای تولید شده از جفت ، به مادر برای جلوگیری از افت قند خون کمک می کنند. این هورمون ها از طریق متوقف کردن عملکرد انسولین وظیفه خود را انجام می دهند. در دوران بارداری این هورمون ها می توانند تا حدی باعث افزایش قند خون مادرشوند. بدن برای کاهش مقدار قند خون شروع به ساختن مقدار بیشتری انسولین می کند تا سلول ها بتوانند گلوکز را تحویل گرفته و تبدیل به انرژی کنند. معمولاً  لوزالمعده ی مادر برای غلبه بر تاثیر هورمون های بارداری بر قند خون، تولید انسولین را بیشتر می کند (حدود 3 برابر مقدارعادی). اما اگر لوزالمعده ی مادر نتواند به اندازه کافی انسولین برای غلبه بر افزایش هورمون های بارداری تولید کند، مقدار قند خون بالا می رود که نتیجه آن دیابت بارداری است.عدم تشخيص و درمان به موقع دیابت بارداری موجب عوارض جدي در مادر و جنين در دوران بارداري و هنگام زايمان مي شود.

لذا محققان کشورمان با هدف نياز سنجي آموزشي زنان باردار از ديابت حاملگی جهت انجام زايمان ايمن و تولد نوزاد سالم مطالعه ای را طراحي و اجرا کرده اند. در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 101 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشکي شهرکرد مورد بررسی قرار گرفتند لازم به ذکر است در این مطالعه از پرسشنامه اي شامل سوالات دموگرافيک، آگاهي سنجي و نياز سنجي آموزشي به عنوان ابزار جمع آوري اطلاعات استفاده شد و ميزان آگاهي و نياز آموزشي زنان باردار در خصوص زايمان ايمن و تولد نوزاد سالم ارزيابي گرديد.

بررسیها نشان داد , زنان با تحصيلات کارداني و بالاتر، همچنين زناني که در بستگان خود داراي فرد ديابتي بودند، اطلاعات بيشتري در مورد ديابت داشتند. به طور ميانگين 92.1 درصد زنان باردار به سوالات آگاهي سنجي پاسخ صحيح و 7.9 درصد پاسخ اشتباه دادند. در راستاي نياز سنجي آموزشي 64.1 درصد اعلام نمودند که در رابطه با موضوعات مرتبط با ديابت دوران بارداري نياز به آموزش دارند و 35.9 درصد اعلام نمودند نياز به آموزش ندارند. 87.3 درصد زنان از عوارض ديابت حاملگي بر سلامت جنين و نوزاد آگاهي متوسط و خوب و 12.7 درصد آگاهي ضعيف داشتند.

بنا به گفته محققان , زنان باردار با سن کمتر از 35 سال، به علت عدم اطلاع و پايين بودن ميزان آگاهي خود، بيشتر در معرض خطر بوده و نياز به توجه و آموزش بيشتري در زمينه ديابت حاملگي جهت انجام زايمان ايمن و تولد نوزاد سالم دارند.جزئیات بیشتر این تحقیق در نشریه باليني پرستاري و مامايي 1394 , دوره  4 , شماره  1 از صفحه 59 تا صفحه 67 منتشر شده است.

 

محققین:هاشمي بني مريم, رحيمي مديسه محمد, خسروي اشرف, ملكپورتهراني افسانه, عليجاني زيبا, ايازي زهرا

 

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا