الگوی رشد چین و انزوای آمریکا در رودخانه مکونگ

 این رودخانه با طول 4350 کیلومتر از فلات تبّت در چین سرچشمه می­گیرد که با گذشتن از کشورهای میانمار، لائوس، ویتنام، تایلند و کامبوج به دریای چین می­ریزد، این رودخانه مثال روشنی در زمینه اهمّیت ایجاد تعادل میان مصرف آب، غذا و انرژی به شمار می آید، زیرا حوزه آبریز مکونگ با حجم عظیمی از آب تغذیه شده و به عنوان پشتوانه چشمگیر غذایی و انرژی منطقه­ای و جهانی در نظر گرفته می­شود.

شی جین پینگ رییس جمهوری خلق چین در گردهمایی اخیر کارشناسان اقتصادی و اجتماعی چین در پکن با اشاره به الگوی جدید رشد برای این کشور خاطر نشان می­کند: " بازار چین همچون آهن ربا محصولات کشورهای دیگر را جذب خواهد کرد و با نظر داشت جایگاه رو به رشد اقتصاد چین، کشورها دسترسی بیشتری به این بازار خواهند داشت و ارتباطات چین با دیگر نقاط دنیا نزدیکتر خواهد شد".

 چنین اظهاراتی به این معنا است که چین در بُعد منطقه ­ای پیشنهاد  مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی، به قلم موری هیبرت، دیوید ال. پامفری، گرگوری بی. پولینگ و مالی ای. والتون برای ایجاد محیطی با ثبات و عاری از اختلاف و جذب سرمایه‌گذاری خارجی و پیشرفت را گذشته است و برای اینکار، به سازوکارهای حل اختلاف‌ نظرهای دولت‌ها بر سر تقسیم منابع رودخانه مکونگ و در نهایت از بین بردن اختلافاتی مانند احداث سد روی رودخانه و تولید انرژی دست یافته است. برخی شواهد چنین گذاری که در رخنمون­های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی منطقه مشاهده می­شود به قرار زیر است:

الف) الگوی رشد مورد نظر رئیس جمهور چین از جامعیت برخوردار است، برای نمونه در بخش سدسازی روی رودخانه مکونگ، سدهای چین دارای مدیریت جامع حوزه آبریز برخوردار است که در آن  منطقه گرایی ملحوظ است، زیرا اگر نباشد، اولین متضرر خود کشور چین خواهد بود که اصول مدیریت جامع حوزه­ای را که خود بخش مهمّی از آن است را نقض نموده است،  از این­رو است که این کشور در حال افزایش فعالیت های گروه همکاری­ های Lancang Mekongیا LMC (لانسانگ، نام رودخانه مکونگ در کشورهای پایین دست است) که یک گروه تقریبا بین دولتی می­باشد. برای نمونه، این کشور برای توسعه همکاری­ها با همسایگان خود حتّی اعلام کرد برای مبارزه با دزدان دریایی در رودخانه مکونگ به همسایگان جنوبی خود خواهد پیوست.

ب) مرکز مطالعات یاد شده می‌نویسد: شرکت‌های آمریکایی به تدریج اهمیتشان را در منطقه از دست می‌دهند ؛ زیرا توان رقابت با چینی که شرایط اعتباری و مالی بهتری ارائه می‌کند ندارند.

دلیل عقب ماندن کمپانی‌های آمریکایی تا حدی به دلیل نقش روزافزون چین و همسایگانش در زنجیره تأمین کالا در جهان است. اما بخشی از این عقب‌ماندگی نیز در نتیجه افزایش ناگهانی توافق‌های تجاری در آسیا بوده است، توافق‌هایی که بیشترشان به آمریکا راه نداده‌اند.

ج) در زمان جنگ سرد، با تلاش ایالت متحده برای توسعه منطقه، MRC  که کمیسیونی است متشکل از کشورهای لائوس، تایلند، کامبوج و ویتنام و باهدف توسعه پایدار رودخانه راه اندازی شد، امّا در حال حاضر،علیرغم هشدارهای آمریکا، MRC اعلام کرده است به همکاری خود با LMC و چین ادامه خواهد داد.

د) ملّت­های حوزه آبریز مکونگ نسبت به رفتار آمریکا سوء ظن دارند و آنرا خیرخواهانه نمی­دانند، زیرا، آمریکا برای تسلّط بر شبه جزیره هند و چین و دریای جنوبی چین تجربه تلخ جنگ ویتنام را در کارنامه خود دارد، تجربه­ای که در اثر سوء استفاده از تخاصمات بین شمال و جنوب در 1965 و با هدف حمایت از دیکتاتوری جنوب شروع شد و با فرار آن­ها در روز سی­ام آوریل 1975 موسوم به روز فرار به پایان رسید.

ه) دست و پا زدن برای نفوذ: ليندون جانسون رئيس‌جمهوري وقت آمريكا بعد از روز فرار می­ گوید شمال و جنوب ويتنام ‌بايد اختلافات خود را كنار گذاشته و با همكاري يكديگر از رودخانه "مكونگ " برق توليد كنند، یا اینکه، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه دولت اوباما، بعد از ۵۷ سال به کشور کمونیست لائوس سفر می‌کند تا راجع به طرح‌های  دولت لائوس برای ساخت یک سد عظیم در مسیر  رودخانه مکونگ با مقامات این کشور گفتگو ‌ کند و حالا، مایک پمپئو وزیر امور خارجه با دستانی خالی در نشست کشورهای آ.سه.آن در تایلند از سدسازی چین روی رودخانه مکونگ انتقاد می­کند.

اسدالله قاضی مرادی – پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری،بخش تحقیقات مهندسی رودخانه

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا