ذرات نور نمی‌توانند از سیاه چاله فرار کنند
در پاسخ به سوالی درباره سرنوشت نور پس از ورود به سیاه چاله می‌توان گفت: به محض اینکه یک ذره نور (فوتون) از «افق رویداد» یک سیاه چاله می گذرد، دیگر نمی تواند از آن فرار کند اما هیچ دلیلی برای تخریب این ذرات وجود ندارد.
ستاره شناسان تاکنون سه نوع سیاهچاله را شناسایی کرده‌اند که بر مبنای جرمشان به سیاهچالههای ستاره‌ای (ریز سیاهچاله)، سیاهچالههای جرم متوسط و سیاهچالههای کلان جرم تقسیم می‌شوند.
هنگامی که یک ستاره در حال سوزاندن آخرین سوخت خود است، ممکن است فروپاشی یا در خود فرو ریزش کند. در ستاره‌های کوچک‌تر (با جرم کمتر از سه جرم خورشیدی) با پایان سوخت، هسته به یک ستاره نوترونی یا کوتوله سفید تبدیل می‌شود. اما وقتی یک ستاره بزرگ‌تر فرو می‌ریزد، به فشرده سازی ادامه داده و یک سیاهچاله ستاره‌ای (Stellar Black hole) یا ریز سیاهچاله (Small Black hole) ایجاد می‌کند.
سیاه‌چاله‌هایی که با فروپاشی ستاره‌های منحصر بفرد ایجاد می‌شوند نسبتاً کوچک اما فوق العاده متراکم هستند. یکی از این اجسام بیش از سه برابر جرم خورشید را در فضایی به اندازه یک شهر کوچک فشرده می‌کند. این باعث می‌شود تا مقدار بسیار زیادی گرانش در آن ایجاد شده و اجسام نزدیک را به سمت خود بکشد. سیاهچالههای ستاره‌ای از گرد و غبار و گازهای کهکشان اطراف خود تغذیه می‌کنند که در نتیجه سبب رشد اندازه آنها می‌شود.
فوتون ها مانند ماده، به سرعت به سوی تکینگی (singularity) در مرکز سیاهچاله یعنی جایی که یک توده عظیم در یک فضای بی نهایت کوچک متراکم شده است کشیده می شوند. اما اینکه در این شرایط بی نهایت، برای فوتون‌ها چه اتفاقی می‌افتد یکی از بزرگترین سوالات پاسخ داده نشده علم فیزیک است.
مترجم: محسن حدادی
No tags for this post.
