راهی نو برای درمان مشکلات نابینایی دیابتی ها

دیابت بیماری متابولیکی شایعی است که سالانه صدها هزار نفر را در سراسر جهان به خود مبتلا می کند. عوارض این بیماری زیاد است و می تواند در شرایط حاد منجر به مرگ بیمار شود. از جمله این عوارض، مشکلات چشمی هستند که اگر پیشگیری و یا درمان نشوند به نابینایی بیمار می انجامند. جدی ترین بیماری چشمی مرتبط با دیابت بیماری رتینوپتی (Retinopathy) است که قرنیه چشم را درگیر می کند. این بیماری در مبتلایان به دیابت نوع اول بیشتر از نوع دوم است. نزدیک به 60 درصد از بیماران دیابت نوع اول بعد از گذشت 30 سال از شروع بیماری خود، علائم رتینوپتی را از خود بروز می دهند. متخصصین در مطالعه ای توانستند دریابند که با استفاده سلول های بنیادین می توان این بیماری خطرناک را مهار کرد. آن ها همچنین دریافتند که استفاده از سول های بنیادین افراد سالم بیشتر از افراد بیمار در درمان این بیماری تاثیر می گذارد.

تاثیر دیابت بر قرنیه چشم

قرنیه بخشی از ساختار چشم است که در قسمت انتهایی چشم قرار دارد. این بخش به نور حساس بوده و تصاویر را ضبط می کند. سپس اطلاعات آن را از طریق نورون های بینایی به مغز ارسال می کند. دیابت بر اثر افزایش قند خون در بدن ایجاد می شود. وقتی این حالت رخ می دهد بر اثر افزایش قند در خون رگ های خون رسان به چشم ضعیف شده و به تدریج خون از رگ ها نشت می کند و وارد چشم می شود. هر چقدر دیابت پیشرفته تر باشد و یا به عبارت دیگر هرچه سطح قند خون بالاتر باشد آسیبی که به قرنیه می رسد بیشتر است. در این حالت رگ های خونی جدیدی روی سطح قرنیه رشد می کنند که بسیار ضعیف هستند و سریع پاره می شوند. در نتیجه خون بیشتری وارد چشم شده و به تدریج از قدرت بینایی کاسته می شود.

سلول های بنیادین و رتینوپتی

متخصصین دانشگاه ویرجینیا در نظر دارند که سلول های بنیادین را از بدن فرد سالم استخراج کنند. زیرا اگر فردی مبتلا به بیماری دیابت باشد سلول های بدن او نیز توسط این بیماری تخریب می شود. علاوه بر این، نوع سلول هایی که مد نظر دارند سلول های بنیادین بافت چربی است که توسط روش لیپوساکش می توان از بدن فرد خارج کرد. متخصصین امید دارند که با تزریق این سلول ها به چشم فرد بیمار بتوانند تنگی عروق را از بین ببرند و در نتیجه این عمل، چشم دچار خون ریزی نشود.

از آنجایی که شمار افراد مبتلا به این بیماری روزانه رو به رشد است، نیاز به کشف درمان های جدید نیز دوچندان می شود. بیش ازصدها هزار نفر از رتینوپتی و مشکلات مرتبط با آن رنج می برند. درمان های فعلی برای این بیماری به میزان کافی موثر نیستند؛ زیرا یا قسمت اعظمی از شبکیه چشم در روند درمانی از بین می رود و یا اینکه فرد ناچار است تا پایان عمر ماهانه به داخل مردمک چشم خود آمپول تزریق کند. حال، متخصصین امید دارند که بتوانند طی سالیانی نزدیک یافته های حاصل از مطالعه فعلی خود را به مرحله اجرا درآورند.

این پژوهش در نشریه Stem Cells Translational Medicine منتشر شده است.

 

منبع: http://www.sciencedaily.com/releases/2015/06/150624132622.htm

No tags for this post.