اختلال در عملکرد ایمپلنت های قلبی هنگام استفاده از تلفن هوشمند

به گزارش ایرنا از ساینس، این احتمال وجود دارد که دستگاه های ضربان ساز، امواج الکترومغناطیسی گوشی های هوشمند را با سیگنال های الکتریکی قلب اشتباه بگیرند و در نتیجه برای مدت کوتاهی عملکرد آن ها متوقف شود. بدین ترتیب ریتم ضربان قلب شخص مختل شده و احتمالا شخص دچار سینکوپ می شود. 

بر اساس مطالعات پیشین، تنها در ایالات متحده و بین سال های 1993 تا 2009 میلادی، حدود 2 میلیون و 900 هزار نفر از دستگاه های ضربان ساز قلبی استفاده کرده اند. البته دستگاه های ضربان ساز تنها ایمپلنت آسیب پذیر در برابر گوشی های هوشمند نیستند. در مورد افرادی که از دفیبریلاتورهای قلبی قابل کاشت (ICD) استفاده می کنند نیز سیگنال های تلفن همراه وضعیتی را شبیه سازی می کنند که عملکرد بطن قلب دچار اختلال شده و در نتیجه دستگاه ICD شوک دردناکی را به قلب وارد می کند. دفیبریلاتورهای قلبی دستگاه هایی هستند که زیر پوست بیمار نصب می شوند و ریتم ضربان قبل را کنترل و در صورت لزوم آن را اصلاح می کنند.

محققان در جریان این تحقیقات با استفاده از آخرین مدل ایمپلنت های قلبی، فاصله ایمن 15 تا 20 سانتیمتری گوشی های هوشمند و ایمپلنت ها را مورد آزمایش قرار دادند. این فاصله ایمن در حدود 10 سال قبل توسط شرکت های تولید کننده ایمپلنت و سازمان غذا و داروی ایالات متحده پیشنهاد شد. این در حالی است که از آن زمان تا کنون تحولات چشمگیری در فناوری های موبایل و ایمپلنت های قلبی ایجاد شده است. 

No tags for this post.