روزه داری تمرین صبر است

دین اسلام نیز در کنار اعتقادات، بایدها و نبایدهایی عملی را مقرر کرده که هر کدام از آنها دارای احکام و ضوابط معینی هستند و مسلمانان موظفند که آنها را رعایت کنند. یکی از این احکام روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان است.

البته روزه تنها مختص دین اسلام نیست و بر پیروان ادیان آسمانی قبل از اسلام نیز واجب بوده، با نگاهی در تاریخ درمی یابیم که روزه در میان دیگر ملل همچون مصریان، رومیان، یونانیان و هندیان مشروع بوده است. از این رو، می توان اینگونه نتیجه گرفت که آیین های غیر الهی نیز روزه و ریاضت های جسمی را برای تربیت جسم و روح پیروان خود ضروری می دانسته اند.

روزه در اسلام، به عنوان یکی از ارکان پنج گانه معرفی شده و جایگاه ویژه ای در تقرب به خدا و کسب مراتب بالاتر تقوا دارد. ضمن اینکه باعث تربیت و تقویت بنیادهای اخلاقی در انسان و پیرو آن در اجتماع نیز می شود. بنابراین، توجه به این نکته ضروری است که اسلام تنها دینی است که تمام احکام و آداب و بنیان خود را بر اجتماع بنا نهاده است.

استادیار پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق(ع) در گفتگو با سیناپرس با بیان اینکه در احکام و آداب اسلام علاوه بر جنبه فردی به جنبه اجتماعی هم توجه شده، گفت: چنانکه در دین اسلام توصیه شده تا حد ممکن نمازها به جماعت و اجتماعی خوانده شود.

محمد شبدینی پاشاکی ادامه داد: در رابطه با روزه هم طبق فرمان خداوند یک ماه در سال به این امر اختصاص پیدا کرده تا بدین ترتیب در این ایام جامعه رنگ و بوی الهی به خود بگیرد.

وی با تاکید بر اینکه به نظر بسیاری از افراد روزه داری و روزه گرفتن امری فردی و شخصی است، گفت: اما نباید از این نکته غافل ماند که روزه گرفتن دارای آثار و فواید اجتماعی بیشماری است.

این استاد دانشگاه اظهار کرد: به گونه ای که طبق پژوهش های متعددی که انجام شده این نتیجه به دست آمده که با ایجاد روحیه مراقبت فردی و اجتماعی، جرم و بزه در اجتماع در ماه مبارک رمضان به پایین ترین حد خود می رسد.

شبدینی پاشاکی تصریح کرد: چراکه، یک روزه دار واقعی زبان خود را از دروغ و دیدگان را از ناروا نگه داشته و از نزاع، حسد، غیبت و توهین دوری می کند. قطعا روزه داری به هیچ وجه معنای نخوردن و نیاشامیدن نیست و تبعات اجتماعی آن همواره مورد توجه قرار گرفته است.

وی با بیان اینکه اصل روزه مجموعه ای از مراقبت های فردی و اجتماعی است، تصریح کرد: اگر هر فردی به اصلاح خود و ارتقای ارزش های اخلاقی در خود بپردازد، قطعا آثار آن در جامعه مشهود خواهد شد و جامعه به سوی تکامل و تعالی حرکت خواهد کرد.

این محقق ادامه داد: کسی که خود را به گرسنگی و تشنگی عادت داده اراده ای محکم دارد و قطعا می تواند خود را با شرایط مختلف زندگی وفق دهد و در برابر ناملایمات زندگی و مشکلات به خدا توکل کرده و به خود و جامعه خود آسیب نمی زند.

وی خاطرنشان کرد: علاوه بر مباحث یاد شده معاشرت اجتماعی، صله رحم و دستگیری از نیازمندان و ارتقای عواطف انسانی در انسان ها از دیگر مواردی است که روزه داری و ایام ماه مبارک رمضان آنها را تشدید می کند که صد البته تاثیر به سزایی در ترویج سبک زندگی اسلامی در جامعه خواهد داشت.

شبدینی پاشاکی ایجاد روحیه صبر و پایداری را از دیگر فواید روزه گرفتن دانست و گفت: بی صبری از مهمترین عوامل شکست بشر در برابر دشواری های زندگی و ایجاد ناآرامی و اضطراب در اوست که پیامدهای نامطلوبی هم برای اجتماع در پی دارد، از این رو می توان گفت که روزه داری به نوعی تمرین صبر است.

بر اساس این گزارش، روزه داری جزئی از جامعه انسانی است. کاهش میزان جرم و بزه در جامعه در ایام ماه مبارک رمضان، ارائه سبک زندگی موحدانه در جامعه مصرف گرای کنونی، افزایش حس نوع دوستی، خوش اخلاقی، تقویت معنویت در خانواده و تمرین صبر و بردباری عمومی در جامعه قطعا از مهمترین آثار اجتماعی روزه داری در ماه مبارک رمضان است.

گفتگو: هانیه حقیقی

No tags for this post.