رضایت شغلی رابطه مستقیمی با بازدهی کاری دارد

حدود دو دهه پیش سازمان ها به عنوان ابزارهای عقلایی برای ایجاد هماهنگی و کنترل افراد در جهت تحقق اهداف مشخص در نظر گرفته می شدند. در این نگرش سازمان دارای سطح عمودی از بخش ها، قسمت ها و واحدها و مبتنی بر روابطی از قدرت بوده است.

این در حالیست که در علم مدیریت نوین سازمان ها چیزی بیشتر از این تلقی شده و توجه به سازمان ها به عنوان یک فرهنگ، پدیده نسبتا جدیدی است که در مطالعات سازمان و مدیریت شکل گرفته است. بنابراین، تاثیر فرهنگ سازمانی بر رضایت شغلی مقوله نوینی است که امروزه فرهنگ عمومی جامعه را فرا گرفته است.

امروزه، اشتغال از آن جهت در فرهنگ عمومی جامعه نقش دارد که بنابر نظر جامعه شناسان صرفنظر از بعد اقتصادی و معیشتی، رابطه تنگاتنگی با زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی افراد دارد. از این رو، رضایت شغلی مقوله ای چند وجهی است که ریشه  در علوم مختلفی از جمله روان شناختی اجتماعی، جامعه شناختی، اقتصادی، علوم سیاسی و تربیتی دارد.

از دیرباز تا کنون در زندگی اجتماعی، شغل و حرفه به عنوان فعالیتی که افراد به آن اشتغال داشته و به زندگی خود ادامه می دهند، مطرح بوده است. اما امروزه موضوع دیگری نیز به این مقوله افزوده شده؛ به گونه ای که علم روان شناسی و علوم اجتماعی به این موضوع می پردازند که در کنار درآمد و گذران زندگی، رضایت شغلی افراد و آثار این رضایت نقش ویژه ای در روح و روان افراد و بازدهی کاری آنان دارد.

تجربه ثابت کرده است که در صورت وجود رضایت شغلی در افراد خلاقیت و استعداد آنها در حوزه فعالیت هایشان شکوفا شده و ضامن سلامت روح و جان شاغلان خواهد بود. البته عکس این موضوع نیز صادق است، به این معنا که اگر کسی از شغلش راضی نباشد و صرفا به دلیل کسب درآمد اقدام به انجام آن کند، نه تنها دچار افسردگی و سرخوردگی می شود بلکه، کارش هم بی نتیجه خواهد ماند.

با توجه به اهمیت مباحث گفته شده، می توان اینگونه نتیجه گرفت که رضایت ‏شغلى منجر به ایجاد احساس خوشایندی در افراد می شود. به گونه ای که بسیاری از نظریه ‏ها به این موضوع پرداخته اند که رضایت شغلى نقش موثری در تامین نیازهاى مادى و معنوی افراد داشته و از این رو، توجه به خواست ‏ها و انتظارات افراد شاغل موضوع بسیار مهمی است که مدیران و کارفرمایان باید به آن توجه کنند.

برای تحقق این امر روابط و مناسبت ‌های همکاران، رضایت شغلی ناشی از نظام ارتباطی سازمان و ارزشی که فرد احساس می کند در این فرآیند کسب کرده، از مهمترین عوامل به شمار می آیند.

*دکتر اصغر مشبکی-عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا