اجرای طرح پژوهشی حذف آلاینده های زیست محیطی خطرناک

 دکتر مریم موحدی درباره این طرح گفت: این روش در حذف آلاینده های زیست محیطی خطرناک به خصوص آلاینده های آلی مانند فنل و مشتقات آن که با روش های بیولوژیکی معمولی قابل حذف نیستند، کارآیی دارد.

وی افزود: از دیدگاه زیست محیطی ، یافتن روش های موثر برای حذف فنل و رنگ های آلاینده موجود در فاضلاب های صنعتی بسیار ضروری است، روش های فیزیکی و شیمیایی مانند انعقاد، جذب در سطح کربن فعال، فیلتر کردن و اسمزمعکوس عموما به منظور حذف آلاینده ها از فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرند، اما این روش ها موجب تخریب ساختار و از بین رفتن ماده آلاینده نمی شوند بلکه صرفا راهکارهایی جهت انتقال آلاینده ها از فاز مایع به جامد محسوب می شوند.

این محقق بیان کرد: در این روش ها، در نهایت مساله بازیابی ماده جاذب درد سرساز و پرهزینه است، روش اکسایش پیشرفته روش دیگری است که می تواند در تخریب ساختار و حذف کامل رنگ ها و سایر آلاینده های آلی موجود در پساب ها بکار گرفته شود، در سال های اخیر، از میان گونه های مختلف فرآیند های اکسایش پیشرفته ، فرایند فوتوکاتالیز با استفاده از نیمه هادی ها به منظور حذف گستره وسیعی از آلاینده های آلی و معدنی در فشار و دمای اتاق بسیار مورد توجه واقع شده است.

وی تاکید کرد: TiO2 و ZnO کاتالیزورهایی هستند که در این تکنیک بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، هدف اصلی این طرح نیز، حذف آلاینده های محیط زیست با استفاده از یک روش کم هزینه و با راندمان و سرعت مناسب بود، در این تحقیق، با بکارگیری نانو مواد که مساحت سطح بالاتری نسبت به مواد معمولی دارند، سرعت واکنش به نحو محسوسی افزایش یافته و راندمان واکنش نیز افزایش می یابد.

موحدی افزود: هدف مهم دیگر این طرح، دستکاری فرایند فوتوکاتالیزی به منظور استفاده از نور ارزان قیمت مرئی بجای نور ماورائ بنفش بود.

این استاد دانشگاه افزود: از آنجائیکه نور ماوراء بنفش به راحتی در دسترس نبوده و استفاده از آن مستلزم صرف هزینه زیادی است، بکارگیری نور مرئی به عنوان منبع تابش در فرآیندهای فوتوکاتالیزوری در مقیاس صنعتی، در آینده‏ای نه چندان دور اجتناب ناپذیر خواهد بود، ضمن آنکه توانایی تغییر حساسیت نوری از ناحیه ماوراء بنفش به ناحیه مرئی از نکات مهم در توسعه فرایند فوتوکاتالیزوری است.
وی یادآور شد: برای اجرای این طرح ، 120 میلیون ریال از سوی صندوق اختصاص یافت که بخش اعظم آن هزینه امکانات آزمایشگاهی شد ولی بهرحال برای اجرای تمام طرح این مبلغ کافی بود.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا