تحرک، بهترین درمان برای دیابت

 امروزه دیابت یکی از شایع ترین احتلالات متابولیکی به ویژه در افراد مسن است که عوارض ناتوان کننده ای بر هریک از دستگاه های حیاتی بدن بر جا می گذارد.این بیماری شیوع فزاینده ای در جهان داشته به طوری که171میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا هستند . طبق آمار پیش بینی می شود تا سال 2030این میزان به 366میلیون نفر نیز می رسد .همچنین براساس همین آمارها، دیابت سومین علت مرگ ناشی از بیماری ها است و تا سال 2030هزینه های درمان این بیماری به 192بیلیون دلار می رسد.

به گفته محققان متاسفانه این بیماری درمان قطعی ندارد و مهمترین راه درمان آن پیشگیری است که با شناسایی به موقع و مراقبت صحیح بر پایه آموزش بیماران، می توان از عوارض حاد آن جلوگیری کرد  یا بروز آن را به تعویق انداخت.

در این راستا محققان دانشگاه مازندران در تحقیقی به این نتیجه رسیدند که عوامل زیادی بر کنترل دیابت موثر هستند که از جمله آنها می توان به خودکارآمدی که موجب ارتقای رفتارهای خود مراقبتی می گردد اشاره کرد.بنابراین از آنجایی که ارتقای رفتارهای خودمراقبتی و پیشگیری از عوارض دیابت یک چالش مداوم و  باری بر سیستم های بهداشتی ودولت ها محسوب می شود ،میتوان اثرات مثبت فعالیت بدنی در پیشگیری و درمان دیابت را مهم وکاربردی دانست.

براساس یافته های این پژوهشگران ، فعالیت جسمانی به عنوان یک ابزار سلامتی عمومی در نظر گرفته می شود که در پیشگیري و درمان بسیاري از بیماري هاي جسمی و روانی مثل افسردگی و اضطراب میتوان از آن بهره برد. در نتیجه این مطالعات نشان داد که فعالیت های جسمی منظم در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2دارای اثر حفاظتی هستند. همچنین مشخص شد که ورزش باکاهش اضطراب باعث ازفایش خودباوری و خودکفایی می شود .

بنابراین از آنجایی که تعدا مبتلایان به دیابت نوع 2 در حال افزایش است و باتوجه به نقش ورزش در کنترل و بهبود قند خون در اکثر تحقیقات توصیه شده که بیماران مبتلا به دیابت نوع 2حداقل به مدت 150دقیقه در هفته تمرین هوازی با شدت متوسط را انجام دهند. همچنین می توان با در نظر گرفتن تمرینات ورزشی مقاومتی با مدت و شدت مناسب نیز به گونه ای که بتواند خودکارآمدی را در این بیماران به طور موثر بهبود بخشد ، به عنوان یک راهکار غیر دارویی ضروری استفاده کرد.

 

_{منبع:  قرباني مرزوني معصومه*, نصيري سمناني سارا، نشریه پژوهش در مديريت ورزشي و رفتار: بهار و تابستان 1394 , دوره  11 , شماره  21 ; از صفحه 193 تا صفحه 197} .

 

No tags for this post.