بررسی الگوی شکار انسان های اولیه
نتایج آنالیز ها و آزمایش های انجام شده روی بقایای استخوانی یک خرگوش که به سی هزار سال پیش تعلق داشته و در یک غار که به عنوان سکونت گاه انسانی در حدود 30 هزار سال پیش در شبه جزیره ایبری استفاده می شد ، کشف شده است نشان می دهد که گوشت خرگوش ، نقش مهمی در سبد غذائی انسان های مدرن داشته است در حالی که شواهد نشان می دهد که انسان نئاندرتال به هیچ عنوان از این جانور برای تغذیه استفاده نمی کرده است .
در همین زمینه جان استوارد John Steward ، زیست باستان شناس دانشگاه بورنموث Bournemouth University در یک نشست مطبوطاتی در رابطه با موضوع فوق اعلام کرد : " سرچشمه و خاستگاه خرگوش ، شبه جزیره ایبری است و آن ها منبع غذائی بسیار منحصر به فردی محسوب می شوند . زیرا خرگوش ها عموما در دسته های بزرگ زندگی کرده و به سادگی می توان شکارشان کرد . از سوی دیگر رفتارهای این حیوانات کاملا قابل پیش بینی بوده و این موضوع نشان می دهد که این جانوران منبع غذائی مناسبی محسوب می شوند . مطالعات ما نشان می دهد که نئاندرتال ها از این موجودات به عنوان منبع غذائی استفاده نمی کردند در حالی که انسان های مدرن به صورت گسترده ای به شکار خرگوش می پرداختند . این موضوع احتمالا نشان می دهد که نئاندرتال ها به خرگوش دسترسی نداشته اند . "
پژوهشگران اعتقاد دارند نئاندرتال ها معمولا در دسته های بزرگ و گروه های پر جمعیت ، به شکار جانوران معمولا بزرگ اقدام می کردند . این موضوع پس از ایجاد تغییرات آب و هوائی و تغییر در محیط زیست این انسان ها ، دستخوش تغییر شده و دیگر امکان این نوع شکار وجود نداشت . شاید این یکی از دلایل انقراض نئاندرتال ها محسوب شود .
احتمالا ابداع فن آوری ها و نو آوری های جدید توسط انسان های هوشمند سبب شده است تا این موجودات توانائی تطبیق پذیری برای انجام سریعتر شکار و شکار جانوران کوچک و پر سرعت را پیدا کنند .
جان استوارد در خاتمه توضیحات خود افزود : " ما شاهد این موضوع هستیم که انسان های مدرن بسیار بهتر از نئاندرتال ها در این موضوع کامیاب و موفق بودند که این مساله نشان می دهد انسان های هوشمند به نسبت نئاندرتال ها قادر به بهره برداری و استفاده بهتری از منابع طبیعی موجود در طبیعت بوده اند . "
No tags for this post.
